Evlilik nedir? Ne değildir?

Pazar sabahı yürüyüşümü yaptım eve geldim. Normal duştur, kahvaltıdır derken. Üst katımdan seslerin geldiğini farkettim. Halbuki uzun zamandır hiç ses gelmiyordu.

Sakın beni komşu dinleyen biri sanmayın. O konularda hiç meraklı değilim. Kimsenin derdi beni germiyor kaba bir tabirle. Sesleri duydum çünki hafif hafif çalan sabah müziğimi duymamaya başladım. Yine kavga ediyor üst kattaki komşum olan karı koca. Ama ne kavga pazar sabahımın içine edecek bir kavga. Zaten bütün bir hafta keman yayı gibi gerilmiş sinirlerim nerede ise koptu kopacak hale geldi.

Ama dayandım. Malum karı koca arasına girilmez. Kırılma sesleride gelmiyor, sadece hakaret ve saygısızlık diyelim kısaca.

Bu hengame bir saate yakın sürdü. Sonra sütliman... Neyse derin bir ohh çektim. Seviyorum ben sakinliği sukuneti.

Sonra düşündüm önceden aklıma gelmediğindede şaşırdım. Bu çift ayrılmıştı?
Adam evi terkedip gitmişti? Eee şimdi bu nee? Hem de bu 3. ayrılıkları falandı.

Bunu nerden mi biliyorum?. Kadın bir akşam bana geldi. "Abla sana bir şey soracağım" dedi "Buyur "ettim içeri.

Başladı bana kocasını çekiştirmeye. Kocası bunu aldatıyormuş. O böyle birşeyi hazmedemediği için kavga edip ayrılmışlarmış. Zaten adamın elindeki her şey aslında ona ve ailesine aitmiş? İş yeri bile onun babasınınmış? Dükkandanda kovacak onu mahvedecekmiş. Ama oturduğu bu evi nasıl alabilirmiş işte o konuda benden yardım istiyor. Malum ben tecrübeliyim ya.

Güldüm. Kızım madem büyük dedin akıl sormaya geldin o zaman sus dinle dedim. "Öncelikle evliliklerde sen ben olayı olmaz. Madem bu yola başkoydunuz bir ortak noktanızda olan 4 yaşında bir çocuğunuz var onu düşünün. Sizler kafanıza estiği gibi davranamazsınız." Aklımın yettiği dilimin döndüğünce analattım. Her akşam duyduğum küfürlerin yenir yutulur olmadığını hele de çocuklarının yanında bunu yapmamaları gerektiğini anlattım da anlattım.

"Yok abla kesinlikle olmuyor biz anlaşamıyoruz bu iş artık bu sefer kesin kez bitti." dedi.

Siz bilirsiniz bize düşen size bir şeyleri göstermek karar tabi ki sizin.

Bu olayı konuşmanın üzerinden 2 ay geçti geçmedi işte bu haftasonu yeniden ayni olayı yaşıyordum. Ne bitmez eziyetmiş. Şeytan diyor çık yukarı ikisinede birer tokat at. Edebinizle duruyorsanız durun bir arada. Nedir sizin eliliğinizden çektiğimiz diyeceğim ama olmuyor işte.

Aradan iki saat geçti geçmedi bunlar sarmaş dolaş bindiler arabalarına gittiler güle oynaya. Yaa kardeşim sizin eziyetiniz bize mi? Zehir ettiniz bir pazar günümüzü?
Pekala ne oldu sizin cilveleşmeniz kavgalı gürültü ise bizim suçumuz ne?..
Madem hiç birşey olmamış gibi yaşantınıza devam edecekseniz o küfürler ne?.
Buna resmen çevre kirliliği, ilişki kirliliği denir.

Bizler belli saygı çerçevesinde sürdürülen ilişkiler yaşadık ve gördük. Annem ve babamın benim yanında yüksek sesle dahi konuştuklarını duymadım. Çok mu iyi anlaşıyorlar hayır ama asla kalp kırmaz saygısızılık etmezlerdi. Biz de evliliğimizi bu gördüğümüz şekilde devam ettirdik.

İlişkiler yap boz tahtası değil ki olmadı hadi yeni baştan başlayalım denilsin. Ama olmuyorsa bir şey olmuyordur, zorlamanın anlamı ne. Madem oldurmaya çalışıyorsunuz bari biraz ilerleme kaydedin.

Küçük bir çocukları var bir arada olmaları tabiki çok güzel ama o çocuk nasıl sağlıklı büyüyebilir ki o evde. Bunlara bir dur diyecek de yok.
Bakalım nereye kadar sürecek bu saadet? Umarım (pek ümitli değilim ama) bu son kavgalarıdır, benim de zehir olan son pazarımdır. Benim ki de biraz koyun can derdinde kasap et derdinde gibi oldu ama ne yapayım.