Evlilik yıldönümü

Bugün evlilik yıldönümümüz.Tam 6 yıl önce bugün evlendik.Çok ağlamıştım o gün.Benimle birlikte annem ve erkek kardeşimde.Tüm gün iki gözümüz iki çeşme misaliydi.Ayrılık çanları iyice çalmaya başlamıştı artık.Ben zaman daraldıkça ağlama seviyemi dahada artırıyordum.Hiç bıkmadan ağlamıştım tüm gün.Zehir etmiştim kendime düğün günümü.

Neredeyse vazgeçecektim.Eşim o gün ne kadar yalvarmıştı bana.Ne desem 'tamam' diyordu.Ama ben ısrarla inanmak istemiyordum ona.O yalvardıkça ben daha çok ağlıyordum.Bir yandan da yeminler ettiriyordum ona.'Öyle olacak değil mi?Böyle olmayacak değil mi?'diye.

Aklım başıma gelmişti ama biraz geç olmuştu.Son anda alabildiğim her söz kardır deyip, söz verdiriyordum eşime.
O'da herşeye söz veriyordu, vazgeçeceğim diye korkmuştu sanırım.Söz verdirmenin bir işe yaramadığını söyleyebilirim tecrübeme dayanarak.Boşa yormuşum kendimi.

Daha dün gibi, tek farkı şimdi düşününce o anları ağlamak yerine gülüyor olmam.Ne de çabuk geçti 6 yıl.Ve altı yılın armağanı 3 yaşında, annesinin birtanesi oğluşum bana.Onunla herşey çok daha güzel oldu.Neşe getirdi evimize.Uykularımıza bile sahip çıktı. Herşey o oldu.

Şimdi düğün resimlerimize baktım da o kadar yaşlandık mı diye.Pek bir fark yok, biraz kilo dışında. Demekki herşey yolunda.

Eeee, madem evlilik yıldönümümüz için yazı yazdım, son cümle eşime gitsin.(bu özel günü unutmuş olsada, gerçi yine benden önce hatırladı...)

Canım, daha nice yıllara.Oğluşumuzla birlikte...