Ey dışı arttı mı içi azalan kadın.

Anlatama anlasınlar diye hem her şey hem hiçbir şey var. Hem her şeyiz hem hiç bir şey , o yüzden anlatamıyoruz.

İçimiz kalabalıklaştıkça dışımız yalnızlaşıyor gitgide, içimiz yalnızlaştıkça kalabalığı çekiyoruz dört bir yanımıza. Hangisi iyidir diye sorarsanız; yok iyisi kötüsü, sadece anlamak var. Sen değilsindir içi artan dışı azalan ya da dışı artıp da içi azalan. Anlamak için artan azalanı getirir azalan artanı. Ve yine anlamak lazım azalan olmaz ise artan olamaz, artan olmazsa azalanın olmayacağı gibi. Ve anla diye yeniden, azalan da birdir artan da.

Kıldan ince kılıçtan keskin bir ipin üzerinde yürüyoruz hepimiz. Düşmemek için çabalamakla , düşüp tekrar ipin üstüne çıkmak arasında geçip gidiyor hayatımız. Kendimize fazla gelince alamıyoruz artık başkalarını içimize. Budur uzaklaşmamızın sebebi insanlardan. Kendin kendine fazla gelirken başkalarına tahammülün yoktur çünkü. Her hayatımıza giren yeni benlerimizi çıkarıyor ortaya. Bir yeni ben daha görmeye tahammülümüz yok belki şu an. İçimizin katılığından, hafızamızın zayıflığından kurtulup yazmak, durup durup gitmelerden vazgeçmek lazım....

Kendimize ağır geliyoruz biz

Gözlerimiz kapanıyor sözlerimize

Kalemimiz çırpınıyor anlatmak için tutan elimizi

Kendimize ağır geliyoruz biz

Ellerimiz ağlıyor ruhumuzun sözlerine

Kalemimiz çırpınıyor girmek için en kuytu yerimize

Kadın günlerimiz kutlu olsun

08.03.2010 Antalya