Ey duvarlarından sızan Kızılca acı

I

Bir keresinde gördüm

Irmaktan çıktığını çıplak bir kadının

Bir öküzün boynuzuna konan kuşu

Suda oynaşan yılanların

Ne kadar solgun olduğunu

Kurbağa yavrularının

Ne kadar küçük olduğunu

Pervanelerin

Ateşin içinde döndüğünü

Zifiri karanlıkta ağaçların ardında

Sigara içen ateşböceklerinin

Ne kadar korkutucu olduğunu

Yıldızların bu kadar yakın

Tanrı'nın bir anlık bir nefes olduğunu

II

Orada o park

Eski aşkların ayak izleri

İlk öpüşlerin tadı

Ağla ve uyan uykudan

Yalnızlık daha uysal

Ölümse daha yakın

Şimdi ona

Bir lale zarif kırılgan

Gülümseyen bir yüz

Biyaz ince laluno

Karanlıkta uçuşup dursa eğilip bükülse de

Kırılmaz çünkü yitirmeyecek

Kıpkızıl inancım kolayca

İnsanın ömrü olsaydı bir günlük

Uçar mıydı acep

Kelebeğin cesaretiyle

Bilseydi ki özgür olacak

Kurtulup çekiminden yerkabuğunun

Savurup ölüm getiren

Son rüzgârın koynunda

Korkudan ürkmüş bir serçe olmazdı

Yaşamın karşısında

III

Ne anılardan kurtulabilir

Ne üzerindeki kötülük

Habercisi buluttan

Sessiz ve kör hırlayan köpek

Suda balık

Silkenen at

Böğüren boğa

Aslında öbür halklar kadar

Bizde suç işledik

Ama hepsi bu

Ozanlar ve emekçiler

Bu oyunda boğulsa da sesleri

Barışın işaret parmağıdır onlar

Gelecek güzel günleri

Öyle bir çağda yaşıyoruz ki

İnsan alçalacağı kadar alçaldı.

Keyfi için öldürdü

Yaşamak için değil

Yeryüzünde ne varsa

Boş inançlara taptı

Yabanıl saplantılara saplandı

Öğle bir çağdayız ki

Sesini yükseltenin boğazlandığı

Gömütündeki ölünün yağmalandığı

Sesini duyuramaz oldu ozan

Üşengeç bakışlar görmez

Oldu tutsaklığımızı

Zaman görmeme çağı

Kaçıp kendi gerçekliğinden

Ruhunu bıraktığın yerde

Dönmesende sen geriye

Dönüp dönüp bakacaksın

Yitirdiğin cesaretin son siluetine

Ne anılardan kurtulabilirsin

Ne de gerçekliğinden

IV

Bilemiyorum başkaları için nedir

Benim için anayurt

Böyle alevlerle çevrilmişken

Ey duvarlarından sızan kızılca acı

Daha çok görecek

Genç bedenleri bu duvar

Arkadan kolları bağlı yere yığılmış

Hiçbir şeyim yoktu

Bundan sonrada olmayacak biliyorum

Biliyorum yeni bir dünya kurulacak

Biz böyle duvarların dibinde

Son türkümüzü söyledikçe

17 Ekim 2008 Mehmet Özgür Ersan