Ey insan!

Gözlerinde ateş, burnun da alev saçan insan!

Sefil aç kurlar gibi neden açsın?

Neden sofranda on çeşit var iken,

Neden on beşinci çeşit’i arar aç gözün,

Doymak bilmez nefsin?

Taş duvarlardan duyarsız soğuk,

Kalbi ve hissi olan insan!

Seni böylesine hissiz yapan nefsin ve şeytandır!

Bilmez misin? Görmez misin? Anlamaz mısın?

Neden aç sefil vicdansız aç kurtlar gibi saldırırsın!

Neden her şey benim olsun dersin?

Senin olunca ne olacak?

Ölüm gelince senin olmadıktan sonra,

Senin olsa ne fayda?

Nedir bu kin? Neden ortalığı fikrinle toza dumana katarsın?

Ayrılığın zehirli okunu atarsın, saplarsın gül sinelere?