Ey sevgili, kendi düşen ağlamaz

Dal oldum, tutunasın diye,

Tutunmadın dalı kırdın,

Duvar oldum, yaslanasın diye,

Yaslanmadın, duvarı yıktın,

Yol oldum, yürüyesin diye,

Çukur kazdın, yolu kapattın,

Bilirsin, kendi düşen ağlamaz...

*****

Güneş oldum, ısınasın diye,

Sen, gittin gölge aradın,

Gece oldum, yatasın diye,

Karanlıkta ışık aradın.

Yar oldum, yaran olayım diye,

Sen zar attın, şansıma diye,

Bilirsin, kendi düşen ağlamaz...

*****

Kendine çürük dallar aradın,

Nem kapmış duvarlara yaslandın,

Engelli, yokuşlu yolları seçtin,

Güneşi değil, gölgeyi beğendin,

Karanlıktaki ışığa güvendin,

Bilirsin, kendi düşen ağlamaz...

Mehmet BURAKGAZİ / MERSİN