Ey sevgilim nerdesin??

Onu her zaman gördüğüm şekilde ; 

Uzun , esmer , suratsız ve beni her gördüğündeki gibi ana salonun ortasında volta atarak elindeki telefonla konuşurken görüyorum. Sanırım merak etmemi istiyor içten içe kiminle konuştuğunu ya da söylediklerime inat onu seven ve söylediklerine inat sevdiği bir çok insan olduğuna ve aranıldığına beni inandırmaya çalışıyor. Benim içinse sonuç aynı ne de olsa esmer ve gülümsemeyen bir adamla ilgilenmiyorum ….. 

İç sesim devreye giriyor çok değil bir ay öncesinde bana deli olduğunu söyleyen bu adamın şimdi selam bile vermeyecek ölçüde yabanileşmesini sorguluyorum . Yok yanlış yapmadım; hayata bakış açımı, okuduğum ve sevdiğim kitaplarımı ve hatta yazdıklarımı ilk buluşmada aşağılayan bir adamla gerçekten duygusallığı yaşayabilir miydim ? Elbette hayır. Yine de içimde bir şey var buruk, natamam ve bir görüntü ……. 

Yaş kemale erdikçe papatya ve nergise düşkünlüğüm artıyor. Birinin gülümseyen güneş gibi yüzü diğerinin enfes kokusu kır çiçeklerine düşkünlüğümü artırdı. Ne tuhaf zaman geçtikçe fark ediyor insan en çok görülen ve en garip yerlerde yetişebilen bu çiçeklerin aslında ne denli güzel ve özel olduğunu. Acaba eski aşklarımı düşünmemin sebebi tam da bu mu ??? Ahhh ne çok özledim nergisin o çarpıcı kokusunu …………. 

Hayyam’ı severdim eskiden; iki randevu öncesinde. Şimdi bana sadece hayal kırıklığı ile geçen o ilk randevuyu anımsatıyor. Hayyam ile dolu geçen zavallı günümü. Bir kadını etkilemeye çalışmak böyle mi olmalıydı? hiç susmadan dolayısıyla dinlemeden Hayyam ‘dan okunan dörtlüklerle geçen tek tatil günüm . O an ne çok istemiştim belki garip gelecek size ama evde olup binlerce kez okuduğum fantastik romanlarımı bir kere daha okumayı yorganımın altına kıvrılarak …. 

Şimdi yalnızım odamın dinginliğinde, az önce elimden bıraktım Kont Dracula ‘nın kitabını ve yazıyorum. Tam da beni suçladığı gibi yalnız ve kitaplardan oluşan dünyama döndüm. Ama bilmiyor ki umudum hala tükenmedi. 

Biliyorum bir gün bir yerlerde bulacağım soluk benizli prensimi, belki saçlarına azıcık ak düşmüş olacak, dik omuzları hafifçe çökmüş olacak ama biliyorum bulacağım. Gözlerinin duruluğunda göreceğim kendimi ve sımsıcak gülümsemesi beni ısıtacak, güneş yüzlü papatyaları hatırlatacak bana tekrar. Ya da nefis bir nergis kokusunda bulacağım onu her ne kadar Hades ‘in bahçesinden derlenmiş olsa da razıyım yakın olabilir sona. 

Ama biliyorum bulacağım . Ey sevgilim nerdesin ???