Eylâl

Yıl kaç ?
– önemi yok.

Değil mi ki; asker postalları keser nefesleri
titrer özgürlük küçük balıklarda
dingin sulara kan kusar gün
Ölüm; sarı sarı döker kendini.

Ters düşen üç tekerde hâlâ döner çocuksu düşler
kıvrılır gider misket yolunda gülüşleri kırmızı
leyleklerle gelmişti nasılsa... göçlerine takılır
elleri uçurtmalarda,
uçurum kıyısı dikenli teller kaplar gözlerini
sürmesi; barut karası.

Değil mi ki; bir kurşun koşar... adresi –insan-
Nadasa bırakılır vicdan
Çok yıldızlı bayraklar dikilir
Hazan taşır omuzlarım, arsız mevsimler sonrası.

Ne zaman aynaya baksam
Ters düşer bana ruhum

Bir yanı ölümdür yüzümün
bir yanı eylül (ey-lâl)

Benzi atar şehrin
Kızıllık toplanır dilime.

Başucunda karanfil leşleri
Oysa; papatyalar getirmiştim çocuk
Bilemedim
Mevsim ne olursa olsun
Adını ölüme ekeriz !

05 Eylül 2007
-Kumbaramdaki harfler-