Eylül ayrılıkları

Eylül rüzgârları gibi dinginim.

Benim gönlüm gelin havasında.

Her gün batımında,

Yangın yeri olur enginim.

Sen ise deli dalgalar misali,

Taşlara çarpıp yatışmıyorsun.

* * * * *

Yaşanmış bir yaz gerilerde kalan,

Dalgalara çiçek açtıran bizdik;

Mehtabı yaktık yakamozdan önce;

Gelecek diye sulara,

En mutlu renklerle,

Eylülün yapraklarını çizdik,

Şimdi yüreğinde alev ölümleri,

Yanıp tutuşmuyorsun.

* * * * *

Ayrılmak korkusundan mı bilmem,

Nemli gözlerin menevişler gibi.

O kadar uysalsın ki,

Kavgan en güzel deyişler gibi.

İsyanım ses getirmiyor,

Ayakucunda bekleyen

Ayrılık günlerine sataşmıyorsun.

* * * * *

Akan zamana hüküm geçmez,

Eylül, ümitlerin hasat mevsimi,

Sanki Eylül, sonlu sevdamızın hesap kesimi…

İnadın umutsuz gerçekleri yere çalsın,

Gönlünle bir olup

Aklınla çatışmıyorsun.

* * * * *

Ya saatini kuran olmamış,

Ya kapını vuran.

Ya da mevsimden mevsime göçün

Vadesi dolmamış.

Zamanın raylarında biz,

Eylül’le kol kola akıyoruz.

Sen ardımızdan yetişmiyorsun.