- Kategori
- Şiir
Eylül'e ve hiç tanıyamadığım dedeme
Ne soğuğuyla buz kestiren
Ne sıcağıyla kavuran; eylül...
'Rauf' benden yıllar önce davranmış,
Ama hep adını taşıyan bir kitabım olsun istedim.
Belki de bir kızım...
Doğaya adını armağan ettiğinden beri;
Serin esintilerine ne cümleler kuruldu,
Tatlı meltemlerine ne serenatlar yapıldı kim bilebilir?
Kim anlatabilir; altın saçlı, masmavi deniz gözlü koca çınarı ağlattığını, doğumumla?
Kim anlatabilir; çektiğim eylül hasretini, yadigar bıraktığı güzel gözlerini?
Eylül...
Sen almaya kıyamadın.
Ömrü kopardı onu bu taraftan.
Sürükledi boyutsuzluklara.
Ömrü...
Bundandır ki; mevsimi ne olursa olsun bugün.
Sonbaharın, Eylül'ün...
Biraz buz, biraz kavruk...
Bir anlam taşımıyor omuzlarında kapkara bir çelişki dışında.
Bir de bıraktığı izler olmasa...
Dipdiri yüzümde bir damla yaş...
Özleyen yüreğimde ince bir sızı...
Daimi bir hüzün karakteriyim bu romanda...
Adı sadece; eylül...