Eylül'ün kapı aralığı...

Eylüller,

Kimsesiz çocuklarım benim,

Yüreğimde mülteci hepsi…

Kimisi

İğde / fesleğen / hanımeli kokusuna karışan " biz " kokusuyla yıkanmış…

Kimisi

Kayıp, berbat ve sessiz...

Sessiz ve dolu ! Hınca hınç çıkmaz sokaklarla dolu.

Bu  yüzden,

İşte tam da bu yüzden

Gülümsemek isterim beceremem,

Eylül’ün kapı aralığında bir yerlere saklamışımdır gülüşümü…