Eylül

Hiç bu kadar yanlız geçmemişti Eylül...

Yaprak dökümü başladı. Sonbahar... Hayatımdaki kaçıncı sonbahar?Biliyorum ki her dökülen yaprak yerine yenisi yeşerecek. Umutlar da böyle; yaprak misali yitirilen umutların yerine yenileri geliyor...
Ağaçtan yere düşene kadar sanki uzun bir zaman geçiyor işte o zaman zarfında bana çok şey düşündürüyor; bulunduğum yere ait değilim nereye ait olduğumu da bilmiyorum.

Yürüdüğüm bir yol var uzun uzun...Poyraz estikçe teselli buluyorum; kuşlar günaydın diyor her sabah...
Günler geçiyor ve ben artık gün sayıyorum 1 ay 20 gün kaldı...

Bazen bir şarkı mırıldanıyor kulaklarımda hafifi bir müzik, sözler ise şöyle;

Rüzgara karşı yürümeye devam et
Doğanın bütün güzellikleri seninle
Aslında yanlız değilsin
Rüzgar sana fısıldıyor
Kuşlar seninle konuşuyor
Ağaçlar el sallıyor
Sen duymasan da görmesen de
Doğa senin yanında
Aslında yanlız değilsin

Her sabah aynı durumu yaşıyorum. Bu şarkı kulağıma mırıldanıyor, her sabah yürüdüğüm bu yolda bana sunulan bir şeyler var.

Mutluluk çok yakın bekle...

1 ay 20 gün kaldı....