Eyvah! Ya borsa da düşerse!

Bazen yazılmış ve yazılacak tüm kelimeler anlamını kaybeder. Bütün kelimeler anlamını kaybeder. İşte o anlardan biri. Bir gazeteci öldürüldü. Hayatı boyunca kelimelerden başka hiçbir şeye sahip olmayan bir insan öldürüldü. Ne söylenir, ne yapılır, kime, neye isyan edilir.

Ve en kötüsü bu ülkenin başbakanı çıkar ve der ki "bazı ülkelerde sözde Ermeni soykırımına ilişkin çalışmalar varken bu cinayetin işlenmiş olması manidardır". Allah korusun ya döviz yükselirse, turist sayısı azalırsa, ya da en kötüsü borsa düşerse. Ölen bir insan, ölen bir gazeteci, ölen bir baba, ölen bir evlat kimin umurunda. "Askerlik yan gelip yatma yeri değildir" diyen, danıştaya yapılan saldırıya bir türlü terör eylemi diyemeyen, bir "insan" yönetiyor bu ülkeyi.

Hayır, Hrant Dink'in acısından politika çıkarmak değil niyetim. Sadece isyan ediyorum. Hrant Dink bunu hak etmedi. O sadece gazeteciydi, sadece kelimeleri vardı bu hayatta. Bu cinayetin sonuçları ne olursa olsun O bir daha gelmeyecek. Ve benim kelimelerim ne acımı, ne öfkemi, ne de isyanımı anlatmaya yetmeyecek.

Bu yazıyı "gündelik yaşam" kategorisinde yayınlıyorum. Çünkü bu coğrafyada "acı" gündelik yaşamımızın değişmeyen parçası.