- Kategori
- Dostluk
Eyvah dost insan eyvah!
bıraktın elimizi...gittin...yüreğimizi de aldın götürdün...
burnumun direği sızlıyor seni her düşündüğümde
gülümsemen de geliyor aklıma ama...
ama en çok o son gidişin var gözlerimin önünde....
hani omuzlar üstünde sen ; arkada ağlayan beben!
her yanın insan dolu , dostla dolu dört çevren...
sen yaklaştıkça son adresine ,
rahmet yağıyor gökten ; hem de delercesine !
yağmur gözyaşlarımız oluyor ,
gözyaşlarımız yağmur...
sen gibisinin son yolculuğu
işte ancak böyle olur !
senle ilgili anılar tatlı tatlı!
o gidişin yok mu AH yok sanki böyle bir acı !
bir şemsiyenin altında biz iki dost çaresiz
hem ağlıyor hem yanıyoruz ; içimizde bilinmez bir his
eller kenetlenmiş sıkılmış öyle bir
sakın sen de gitme der gibi için için ve sessiz...
toprak kokuyor alabildiğine toprak
genzimde kanlı yaşlar birikiyor boğazımı yırtarak
gözlerimde anılar ; sahne sahne , yaprak yaprak
bir gün varsın kanlı canlı , bir gün bakmışsın almış kara toprak...
eyvah !
eyvah dost insan eyvah !
kaybedince anlaşılıyor değerin belki de ancak...
gülümsemen de geliyor aklıma ama...
ama en çok o son gidişin var gözlerimin önünde....
hani omuzlar üstünde sen ; arkada ağlayan beben!
her yanın insan dolu , dostla dolu dört çevren...
sen yaklaştıkça son adresine ,
rahmet yağıyor gökten ; hem de delercesine !
yağmur gözyaşlarımız oluyor ,
gözyaşlarımız yağmur...
sen gibisinin son yolculuğu
işte ancak böyle olur !
senle ilgili anılar tatlı tatlı!
o gidişin yok mu AH yok sanki böyle bir acı !
bir şemsiyenin altında biz iki dost çaresiz
hem ağlıyor hem yanıyoruz ; içimizde bilinmez bir his
eller kenetlenmiş sıkılmış öyle bir
sakın sen de gitme der gibi için için ve sessiz...
toprak kokuyor alabildiğine toprak
genzimde kanlı yaşlar birikiyor boğazımı yırtarak
gözlerimde anılar ; sahne sahne , yaprak yaprak
bir gün varsın kanlı canlı , bir gün bakmışsın almış kara toprak...
eyvah !
eyvah dost insan eyvah !
kaybedince anlaşılıyor değerin belki de ancak...