Eyvah takıntım geldi!

Niye durup dururken saçma sapan takıntılara saplanır insan anlamıyorum. Ortam güzel, keyfin yerindedir ama durun bir dakika az evvel sohbet ettiğin Murat Bey'in son sözü ne anlama geliyor? Bir kaç dakikalık sohbetin bir kaç
saatime mal olabileceğini bile bile düşünmeye devam ediyorum. Sahneler kare kare gözün önünden geçer, tekrar

tekrar söylenen cümleleri aklından geçirirsin tam işin özünü yakalayacağını düşündüğün anda, beyninde bir flaş patlayıverir ve yine en baştan filmi gözden geçirmeye koyulursun. O sana ne dedi sen ona dedin beden dilin nasıldı, o nasıl karşılık verdi vs. vs. Tam bir delilik sürkülasyonu içinde kıvranan takıntılı bir adet insan, bu sen misin acaba? Bu süreçte kendi kendine ne kadar 'Amannn boşver'nidaları atsanda, içinde tuhaf bir duygu dalgasının

kabarmasına engel olamazsın. Sebep nedir diye düşününce doğru dürüst tek bir cümle bulabiliyorum'İçine sinmeyen bir durumun kişide suçluluk yaratması'. Evirip çevirip bir meseleyi saplantılı bir şekilde düşünmesinin ana nedeni bu olabilir, kendini temize çıkaracak içine sinecek bir ayrıntı bulabileceğine inanması.