Facebook reel arkadaşlıkları

Mutluluk reeldir, facebook ta yazı resim paylaşacağımıza yüz yüze muhabbette sıcak gülüşlerimizi paylaşalım

Güneş sanal doğmaz, bence paylaşım siteleri yalnızlığımızı gideremez. Hatta boş ve aldatılmış duygusu vererek bizleri mutsuz edebilir. Ne kadar güzel şeyler paylaşırsak paylaşalım bunlarda kahveci Rıza’nın boğazda içilen tavşankanı çayının kokusunu, tadını ve sıcaklığını bulamayız.

Arkadaş olmak isteyenler böyle sitelerde kalmak yerine reelde buluşmayı görüşmeyi denemelidirler. Kişiler arasındaki samimiyet ve güvene göre birebir ya da gurup arkadaşlıkları oluşturulabilinir.

Birbirlerini tanıyor olmak önemli değildir. Arkadaş guruplarımızda elbette yanlış kişiler olabilir. Bizler de yanlış kişi olabiliriz. Kimin ne olduğu bu reel toplantı ve buluşmalarda ortaya çıkar ve o kişiyle görüşülmez.

Fakat elbette bu konudaki tolerans alanı geniş tutulur. Yani en ufak şeyden dolayı ha bu bize uymaz demek mantıklı değil. İnsanlardan duygularını, heyecanlarını, düşünce ve karakterlerini baskılamalarını isteyemeyiz.

Şahsen benim facebook sayfamda yüzü aşkın arkadaştan durumu uygun olup kendisi de isteyenlerle birebir ya da gurup olarak tanışmak, görüşmek, konuşmak isterim. Benim için arkadaş dünyadaki en önemli kişidir. Aile ve akrabaların önemli yeri vardır ama insanlar arkadaşlarıyla yaşarlar. Bu buluşma ve görüşmelerin şartı mutlaka buluşma ve görüşmeye katılacak her iki tarafın da isteğiyle olmasıdır. Kişi oturduğu yerdeki arkadaşlarından birini ya da bir kaçını davet eder. Ya da muhabbet ederken görüşelim diye kararlaştırırlar.

Ya facebookta arkadaşlık olmaz; arkadaşlık yaşayarak olur. Kimse kimseyi yemez, merak etmeyin. Ancak bu tür reelde görüşmeler sanırım zaten bazı kimseler tarafından yapılıyor. Facebook ta arkadaşlar ama yüz yüze de görüşüyorlar. Kimi aile dostu, kimi kanka falan. Lakin sanırım bu görüşülen kişiler seçiliyor. Yani öteden beri zaten tanıdıkları veya siyasi olarak uyuştukları vs. Seçilmese tanıyıp görüşülmeye kişilere de reelde görüşme teklif edilse. Yani ayırım yapmadan. Şartları uygun olanlar tabii ki.

Medeni insanlar birbirleriyle tanışır konuşurlar. Hayatın tadıdır bu. İllaki mecburiyetle hani akrabasınız, aynı okulda, aynı işyerinde şeklinde falan tanışma konuşma arkadaşlık olmaz. Zaten biz kendi isteğimizle facebooka arkadaş olarak eklemişiz. Bu onları seçtiğimiz anlamına gelir, onlar da bizi seçmişler. Yıllardır konuşuyor, haberleşiyor, yazı resim paylaşıyoruz. Adı üzerinde arkadaşız. Bir araya gelmemiz, yiyip içip sohbet etmemiz, gezmemiz, eğlenmemiz çok normal. Yalnız ben bunun bir organizasyon şeklinde olmasına karşıyım. Çünkü bu durumda sanki bir kısıtlama oluyor.

Saçma sapan ahlaki kaygıları aşmamız lazım… Artık bu devirde kimse kimseyi kandıramaz ki öte yandan hani mutlu tanışmalar da olursa o onların bileceği şey… Yalnız arkadaşlık ebedi sözleşme değildir. İnsanların aileleri vardır, başka bağlantıları, başka arkadaşları vardır; kimse kimseye mecbur ve mahkûm değildir. Sizinle benimle istedikleri zaman görüşürler ki bu onların tabii hakkıdır. Bir gün “artık görüşmek istemiyorum” diyebilirler. Bunu söylemeden de gidebilirler.

Biz biliyoruz ki günümüzde insanların arkadaşlıkları bir maddi ya da başka beklentiye dayanıyor. Bu şekilde arkadaşlığın anlamı yok. Böyle bir arkadaşlık gerekli değil. “Hatice çok güzel bir kadın, benim arkadaşım olsun. Belli olmaz gün olur belki etinden sütünden yararlanırım” Hatice çok güzelse arkadaşımız olsun, kim hayır der ki; ama başlangıç niyeti böyle olamaz.

Ciddi konular da şart değil… Facebook reel arkadaşlıkları yani öyle belli bir amacı yok; katılanların isteği doğrultusunda oluşup gelişen doğal bir sosyalite…”Hadi gezmeye gidelim” bu arkadaşlıkların özeti. Valla kaprisli, işte ben güzelim, mevkiim param ve şöhretim var, bilgiliyim, tanımadığım insanla neden buluşayım, siyasi görüşü bana uygun değil, farklı takımı tutuyor, etnik kimliği mezhebi başka, ahlaken doğru bulmuyorum, para harcanır vs durumları olanların bu tür arkadaşlıklarda işi olamaz.