Fala inanma...

Haydi falcı söyle dedim, fincanımda ne çıkmış.

İnanma fala, dedi, bildim diyen yalancıymış...

Yine de söyleyeyim, fincanın boş dönmesin..

Duyduğunu beğenmezsen,

Yele söyle sitemini, gelip bana değmesin.

Bu fincanda var bir yürek,

Ben deyim bir, sen deyiver bin parça...

Ortasında koca bir yaş, sende onun ortasında.

Boğulmuşsun içinde, ne bir kayık, ne de kürek.

Derdin tortusu vurmuş, bu fincanın dibine

Bir koca kaya olmuş, taş binmiş taş üstüne.

Telve değmiş gül benzine, hem sararmış hem solmuş.

Boş ver dedim dertleri, dertler fincanda olsun.

Bir ışık, bir can, bir dost görüyor musun...

Şöyle baktı yüzüme, elimdeki bir fincan,

Hem cam, hem topraktan, üstelik de küçücük,

Sığar mı içine her duymak istediğin.

Doğrusunu eğrisini, yüreğine sor, o söylesin.

Orda bulursun özü, can da orda dost da orda....

Yalan dünya, yalan fallar, yalan söyler falcı da.

Sefer eyle yüreğine, boşa dolanma fincanda.

Lillo