Falcı nerden bilecek

Yemyeşil  dünyanın merkezine kurulmuştuk
Yaprak gibi titreyen yüreğe tutunmuştuk
Geçmişin rüzgârları dalları kırmışsa da
Gelecek hülyâları güneşle kavrulsa da
Alevlenen  emeller içimize dolsa da
O gün şefkatle saran bir ân’a tutulmuştuk

Hani bir falcı kadın gelmişti ya yanıma
“Sana ne dedi” diye hiç sormadın sen bana
Beni serinleten ırmak akıyorken kana
O dil bilmez kadına kulak kesildim sanma
Aşkın şu çetin hali derin yer etti cana
Sükûtum damga vurdu ömürlük fırtınama

Belki hiç bilmiyorsun, tam tanımadın beni
Belki de hiç görmedin böylesine seveni
Orda hep sen anlattın, ben dinlemiştim seni
Öğrenmek ister misin bu büyülü nedeni
Falcı uyduracaktı bir saçma geleceği
Oysa sen söylüyordun yüreklerden geçeni
Bil konuşan bir yürek susturdu işte beni

Mutluluk ne yalnız türkü ne de tek çığlıktır
Mutluluk çoğu zaman sessizce hıçkırıktır
Falcı nerden bilecek damarda akan kanı
Onun bütün sözleri hep bir parça kırıktır
Suskun bakan gözlerim anlarıma tanıktır
Dillenen hayallerim gerçeğime kanıttır…

Falcı hiç bilmeyecek hayatın lezzetini
En keyifli cevabı bir ânla tatmadı ki
Sonsuzluk aynasına yürekle bakmadı ki…
Yüreğe kement atan bir eli tutmadı ki;
Zannetme  yeşeren ân’ı  unutur ruhumuz
Çiçeklenen o tek gün ömre sonsuz katıktır…

Yegâh Elif MİRZÂDE