Farit Farjad'ı dinliyorum

Gözlerim dolu dolu, yüreğim hüzünlü.Tüylerim diken diken. Ne işlerimin yoğunluğu, ne penceremin açıldığı Ege denizin maviliği ilgilendirmiyor. Liman alabildiğine dolu.Yük gemileri, yolcu gemileri sıralanmış. Vapurlar karşılıklı yolcularını taşıyor.Güneş tüm güzelliğiyle aydınlatıyor. Martılar yükselip iniyor, güvercinler selam veriyor penceremden.Hiçbiri umurumda değil.

Bugün çok efkarlıyım. Farit Farjad dinliyorum.Ruhumu yeniliyorum bugün. Kemanın ezgileriyle kontür yüklüyorum ruhuma. Bugün Anadolu’yu geziyorum keman ezgilerinde. Rus balerinleri seyrediyorum. Karadenizdeyim .deli dalgaları, yemyeşil yaylaları, ırmakların çoşkun akışlarını seyrediyorum ezgilerde.

Bugün çok efkarlıyım, Yörük kızlarını seyrediyorum, türkülerini dinliyorum Toroslarda. Yankılanıp geri geliyor türküler. Köpek sesleri yankılanıyor ıslık çalan rüzgarlarda. Annesini emmek için koşan oğlan seslerini dinliyorum. Yağmur yağıyor kıl çadırların üzerine, ocaklarda yanan ateş ısıtıyor içimi.

Bugün Farit Farjad’ı dinliyorum gözlerim kapalı.Bayramlıklarını giymiş köy çocuklarını görüyorum sevinç içindeler.Köyteki tüm kapıları dolaşırlar hiç atlamadan. Annem-babam bunlarla küs demeden.Büyüklerin elini öpüp bayram hediyelerini alıyorlar. Cıvıl cıvıl sokaklar. Küçük kardeşlerin elini bırakmıyor büyükler. Mevsim sonbahar hüzünlü ama çocuklarda hüzünden eser yok. Yüzleri gülüyor, şen şakrak hepsi de.

Bugün Farit Farjad’ı dinliyorum; Bugün çok efkarlıyım. Sevgilimle vals yapıyorum. Ayaklarım yerden kesilmiş uçuyorum. Hiçbir şey umurumda değil. Dünyam toz-pembe bugün.

Bugün anneciğimin dizlerindeyim.Ağarmış saçlarımı okşuyor annem. Bebekliğimi yaşıyorum.Ne güzelmiş anneciğimin dizinde yatmak. Çok özlemişim. Çok uzun yıllar oldu dizinde uyumayalı. Kızımda özlemiştir benim kucağımda uyumayı saçlarından okşanmayı. Gözlerimin içine bakarak masal dinlemeyi.

Bugün efkarlıyım Farit Farjad’ı dinliyorum.İzmir’den bindiğim otobüsle Anadolu yollarındayım. Keman ezgileri kulağımda. Hüznü dağıtıyor dağlardaki ovalardaki..Yankılanıp geri geliyor ezgiler. Dokunmayan tenime benim. Dünyam toz pembe. Bugün efkarlıyım. Annemin dizinde sevgilimin kollarındayım. Bugün kızım dizimde masal anlatıyorum. Ben bende değilim, Anadolu yollarındayım.

Karadenizde, Toroslarda, Egedeyim. Dağlarda, ovalarda, kırlardayım. Kırlarda açan çiçeklerde. Uçan kelebeklerdeyim. Denizlerdeyim. Kuşların kanatlarında. Gözlerim sularda, yüreğim sevda da benim. Bugün ben deliyem.Ben bende değilim.Yüreğim beynimin içinde; beynim yüreğimde.

Bugün hüzünlüyüm, duygularım dorukta, gözlerim dolu dolu ağlıyorum tek başıma. Keman ezgileri denizinde sürüklenmekteyim.Yürekle beynim kenetlenmiş.
BUGÜN HÜZÜNLÜYÜM! KEMAN DİNLİYORUM.