Farkında mısınız?

Her mevsim güzeldir...

Ama kış mevsimi ayrı bir güzel... Soğuk havaların kendini gösterdiği şu günlerde, kaloriferin yanına oturup kahvemizi yudumlarken, dışarıda yağan karı ve yağmuru seyretmek,  Sokakta vakit geçirmek yerine soğuktan üşenip sıcak evimize dostlarımızı davet etmek,gece olunca yorganın altında uyumak paha biçilezdir.

Ama bazen eletrikler kesilir ve kaloriferler çalışmaz..

Hemen battanielere sarılırız. 5 dakika bile sabredemeyiz  ve yetkililere olan sinir tavan yapmıştır artık. Eletrik idaresinin telefonları biranda kitlenir. Ve sinirli bir şekilde söylenerek ya da söverek :) eletriklerin gelmesini bekleriz.

Peki biz dört duvar arasında sadece birkaç saatliğine de olsa battaniyelere sarılarak ısınamıyorken, sokakta üzerinde montu, ayakkabısı olmayan ve karnı aç binlerce insanımız ne yapsın?

Onlarda bizim gibi insanlar ve onlarda bizim gibi bir can taşıyorlar. Adeta onları ölüme terketmişiz. Günün birinde bizimde aynı duruma düşebileceğimizi hiç aklımıza getirmemişiz.

Oysaki peygamber efendimiz dememiş miydi? "Komşusu açken kendi tok yatan bizden değildir !"diye ..

Gözümüzün önünde olmalarına rağmen neden onları unuttuk? Koca bir ulus elbirliği vererek onlara yatacak yer gösterecek kadar gücümüz yok mu? Cevabımız genelde susmak değil mi...

Ama yinede geç değil!  Silkelenelim ve onlara yardım elimizi uzatalım. Mesala giymediğimiz dolabızda yer kaplayan 3-4. montumuzu onlardan birine verelim.... Eminim ki bu bizi herşeyden daha çok mutlu ve huzurlu olmamızı sağlayacaktır..