Farkındalık Seminerlerimiz Başladı

Değerli arkadaşlar. Yeni bir döneme giriyoruz. Bizlerde bu dönemde okullar yurtlar dernekler ve farklı mekânlarda farkındalık seminerleri vermek istiyoruz. Ne yapacağız konuşacağız sohbet edeceğiz iletişim kanalları açık olursa birbirimizi anlama tanıma yolunda adım atmış oluruz.

Bazı kurumlar bizi arıyor. Biz engellilerle faaliyet yapmak istiyoruz diyorlar. Biz de engelliler ve engelsizler birlikte faaliyet yapalım diye teklif ediyoruz. Neden çünkü toplum engelliyi tanımıyor. Nasıl iletişim kurması gerektiğini ve davranışlarını ayarlayamıyor. İyi niyetle bir şeyler yapmak isterken bazen zarar verebiliyor. Ne yapıyor. Kendine göre sağa ve sola gitmemizi söylüyor. Elimizden ve kolumuzdan izinsiz olarak tutuyor ve asılıyor. Kaldırıma araç parkediyor. Yâ da masa sandalye koyuyor. Böylece engelliler yaşlılar hamileler ve bebek arabalıların hayatını zora sokuyor.

Siyasetçiler engellileri tanımıyor. Politika oluştururken engellileri hesaba katmayışı bize yeterince iletişim kurulamadığını hissettiriyor. Yoldan engelli biri geçerken çok şükür Allaha şükür cık cık gibi acıma ifadeleri engelliyi üzüyor. Yolda yürürken geçmiş olsun senin sahibin yok mu ne zamandan beri görmüyorsun nereye gidiyorsun gibi bitmek tükenmek bilmeyen sorular bazen canımızdan bezdiriyor. Hiç size yolda yürürken nereye gidiyorsunuz diyen oldu mu belki şunu diyeceksiniz yardım etmek için soruyordur. Ben yardım edenleri de gördüm öylesine soranları da gördüm. Görmeyenlere yardım isteyip istemediğini kibarca sorun. Yardım istiyorsa o sizin kolunuza girsin. Yolda yürüyoruz biri yardım teklif ediyor. Biz  de kabul ediyoruz. Evimize geliyoruz. Bu sefer de merdivenden çıkabilir misin kapıyı açabilir misin gibi farklı sorular soruyorlar. Ve teşekkür ettiğimiz halde gitmek istemeyen ve kapımızın önüne gelsekte yardım etmeye devam etmeye çalışanlara da rastladık.

İsteğimiz konuşalım dertleşelim hoş hatıralarımız olsun. İletişim açık olursa bize yaşatılan sorunlar aza iner. Şunu vurgulamak isterim. Bizim sorunumuz görmememizden kaynaklanmıyor. Toplumun bize yanlış davranmasından politika yapanların yok saymasından ön yargılardan bizim hayatımız sıkıntıya giriyor. Görmeyenler rüya görür mü âşık olur mu daha birçok konuyu da en azından büyüklerle konuşuruz.

Bir lise öğrencisi gelmişti. Görmeyenlerin hayatını araştırmaya. Bende görmeyenler doğar büyür okur meslek sahibi olur ve âşık olur ve evlenir demiştim. Bir görmeyen nasıl âşık olur dedi. Görmeyenleri cinsiyetsiz olarak görmek hatadır. Geçenlerde bir etkinliğe gidiyorum. Bir kız arkadaş yardım edeyim dedi. Kolumdan tuttu gidiyoruz. Kız birden elimden tutmaz mı sonrada ağabey kusura bakma elinden tuttum dedi. Ben de iyi niyetli olduğu için hiç bir şey demedim. Teşekkür ettim ve ayrıldık.

İyi niyetle yapılan birçok yanlış var. Lokantaya gidiyoruz. Haber vermeden ayranımızı suyumuzu açanlar az değil. Bende şu ayranı bir çalkalayayım diyorum olanlar oluyor. Bu konularda iyi niyetle yapılan yanlışlar başlıklı yazıma bakabilirsiniz. Tutumlar ve davranışlar içinde toplum temelli rehabilitasyon yazımızı gözden geçirebilirsiniz.

Biz seminerden çok sohbet edip ön yargıları kaldıralım istiyoruz. Geçen yıl uluslar arası öğrenciler derneğiyle Mehmet Çevik hocamla başladık. Dokuz eylül gençlik derneği  yirmiye yakın İmam hatip lisesine götürdü. Evden aldılar eve bıraktılar. Naci şen soyda Adnan Kaytan hocamın ve öğrencilerinin misafiri olduk. Hocam aynı zamanda Cumhuriyet lisesinden hocamdır. Nerede bir konferans ve kültürel etkinlik olursa hocamla karşılaşma fırsatımız oluyor.

Sizlerle de gönül bağımız olsun engellik bulaşıcı değildir. Görmezden gelerek yok sayarak yanlış davranışlarla hayatımız zora sokuluyor. İletişim köprüleri kuralım duvarları yıkalım ön yargısız bir dünya olsun.

Salih Arıkan,Tel: 0506 514 96 93