Farkındalık

BENİM TERCİHİM FARKINDALIK

Bugün yine herşeyi yapabileceğim inancıyla uyandım. Bugün yeni bir gündü yarın bambaşka bir gün olacak diye geçirdim içimden. Her yeni bir günün yeni bir başlangıç olduğunu hatırlattım kendime. Huzur dolu bi sabaha uyanabildiğim için şükür borçluydum. Yapmam gereken yapmak istediğim çok fazla şey vardı. Zaman zaman yapamayacağım hissine kapılsamda yapardım bundan emindim. Ve bu inançtı aslında beni ayakta tutan Allah'tan sonra  güvendiğim tek şey kendimdim! En doğrusu da bu değil miydi zaten? Bunu çok erken yaşta öğrenmenin avantajını iliklerime kadar hissediyordum. Tek başımaydım ve bir insan tek başına ancak bu kadar mutlu olabilirdi! Koca bir enkazdan kurtulmuşçasına mutluyum. Çünkü benim kendimden başka kimseden beklentim yok..

Tabularımdan,kendi kendime ördüğüm duvarlardan arınmaktı benı bu denli güçlü kılan. Ne kadar gereksizlermiş aslında asla yapmam dediklerim.. Neye,kime,hangi duruma göre asla demişim ki  ben.. Kendi  dünyamda belirlediğim ve beni sürekli geriye taşıyan yasaklara mı? Oysa hepsi gereksizmiş.. Ben şuan ne yaşıyorsam onun bilincindeyim artık, yarın ne durumda olacağımı bilmiyorum bilememde zaten o zaman yarın için asla yapmam diyebileceğim hiç bir şey yok !! Abdullah Koçoğlu'nunda dediği gibi "YA FARKINDALIK YADA FARKIN'DANALIK".... Benimkide bu misal.. Önyargılar diyorum, OLMAMALILAR!!!