Farklı düşüncelere saygı duymasını bilmek!

Hepimiz aynı havayı teneffüs etsek de, aynı doğan güneşle güne merhaba desek de aldığımız eğitim, kültür, aile terbiyesi, inançlarımız... doğrultusunda farklı pencerelerden bakıyoruz hayata. 

Ancak bu faktörlerden hiçbirisi bizimle aynı pencereden bakmayanları ötekileştirme, hakir görme hakkı vermiyor.. 

Ayrıca bugün hiç kimse; iyi eğitim almış, kültürlü diyebileceğimiz bir insanın, köydeki çoban Hasan Efendi'den daha insani vasıflara sahip olduğunu söyleyemez. 

Şimdi bu kısa açıklamadan sonra şöyle bir soru sorsam ve desem ki; 

Bir insan başkasının düşüncelerini neden beğenmez? 

Cevabı çok basit.. 

Çünkü kendi düşüncelerini, daha doğru kabul eder değil mi arkadaşlar? 

Ancak; her insanın her konuda aynı düşünceye sahip olabileceğini kabul etmek pek akıllıca bir davranış olmasa gerek. 

İnsanlar, yukarıda saydığım faktörlerden dolayı ve yaşamdan öğrendikleriyle farklı düşüncelere sahip olurlar... 

Medeni insan, farklı düşüncelere saygı duymasını bilen insandır.  

Medeni insan; karşı tarafın eksiğini ya da yanlışını gördüğünde ( tabii kendisi konunu uzmanıysa) güzellikle konuşarak anlaşmasını bilen insandır. 

Bir söz vardır, eğitim kaidesidir ayrıca; her insan karşıt fikre saygı duyduğu oranda saygıyı hak eder. 

Farklı fikirlere saygı duymasını bilmeyen insan, karşı tarafı hakir görme, dışlama hakkını nasıl kendinde bulabilir? Böyle bir şey söz konusu olabilir mi? 

Akıllı bir insanın vereceği cevap, elbette ki hayırdır.. 

Gelişim; bir insanın kendisini diğerlerinden üstün görmesiyle değil farklı pencereden bakanlardan da öğrenebileceği şeyler olduğunu idrak edebilmesiyle olur.. 

Uzmanlara göre bir kimsenin başka kimseyi küçültmeye çalışmasın altında yatan etken; yetersizlik, çekememezlik. Kendinden daha yüksek gördüğü kimse karşısında, kendi yetersizliğini gideremeyen insan, karşı tarafı küçümseyerek egosunu tatmin ediyor. Böylece rahatlıyor.. 

Başkasını dışlamaya çalışarak, kendisini üstün kılmaya çalışmak, günlük yaşamın zorluklarıyla başa çıkamayan, kendiyle barışık olmayan insanlara has özellik.. 

Peki çaresi nedir? 

Empati yapmak... Olmuyorsa, bir uzmandan yardım almaktır. 

Sözün özü; 

Burası bir kahve içimlik geldiğimiz, yalan dünya..hepimiz kahvelerimizi içip, çekip gideceğiz.. 

Neden ağız tadıyla içmeyelim kahvelerimizi?  

Kainatta hepimize yetecek kadar yer var.. Öyleyse hiç gereği yok itişip kakışmanın. 

Sevgi ve ışıkla.