Farklı senaryolar

TSK nın Kuzey Irak'ta böylesi zor hava şartlarında aylarca yaptığı yığınak sonrasında sadece 7 günde istediğimizi aldık diyerek, geri çekilmesi hepimizin kafasını karıştırdı. Özellikle ABD yetkililerinin Türkiye'ye kısa süreli ziyareti , ziyaret öncesi ve sonrası ABD nin çeşitli yöneticlerinin hep bir ağızdan sanki anlaşmışçasına bir an evvel, mümkün olduğu kadar kısa süre içerisinde geri çekilmemiz konusundaki beyanatları, israrları sonrasında birden bire bu geri çekilmenin yaşanması, gelişmelerin beynimizde düzene girmesine ve sağlıklı şekilde bir fikir oluşturmamıza olanak vermemektedir.

Tabi bu durumda kafamızda birbiriyle uyuşmayan bir iki senaryo beliriyor. Haklı olarak, geri çekilmenin gerekli olup olmadığına dair nedenler oluşturuyoruz.

Türk hükümetinin tüm yetkililerinin ve yanlarında askeri yetkililerin geçmişte ABD ziyareti sırasında, durumun vehametini ABD lilere anlatmaları ve sonrasında ABD nin, şuanda sorumluluğu olduğu Irak topraklarında kontrolü ve bilgisi dahilinde Türkiye'ye izin vermesi, hatta bu harekatın mümkün olduğunca çabuk ve etkili olabilmesi için, sahip olduğu istihbarat araçlarından yararlandırma şeklindeki yardımı sonucunda, Türkiye ilkönce hava harekatı, daha sonrada kara harekatı gerçekleştirebilmiştir.

Bir savaş uçağının saate 1100 km hız yaptığını düşünürsek ve bu hız kabiliyetiyle , uydu teknolojisinden doğru PKK lı teröristlerin yer tesbiti ve vurulması, en fazla 5 dakika bilemediniz hadi pilotun uçağa binmesi ve uçağın havalanması ve hedef yerine varması 15-20 dakika şeklinde kabaca hesaplarsak, Kuzey Irak'taki hedefler konusunda gerçekten etkili bir saldırı ve yoketme atağı gerçekleştirdiğimiz ortaya çıkar.

Bizim aklımız şurada karışıyor. Dünyanın süper gücü ve çok ileri bir teknolojiye sahip olan ABD girdiği her yerde, durumu yüzüne gözüne bulaştırıp batağa saplanırken, Türkiye , 7 günde nasıl bu işi başarabilir? Bizim inanamadığımz bu. Demek ki ABD deki olanaklar bizde olsa Allah Allah...ancak burada birşey söylemek istiyorum. ABD nin karşısında sapla saman bir arada. Masumla, sivil bir arada ve ayıklayayım derken olan oluyor. Halbuki Türkiye için durum böyle değil. O anda, o şartlarda, o coğrafyada sivil olanın işi ne. Her gördüğünü indir aşağı, hepsi sap. Saman yok. Durum bu açıdan bakıldığında, Türkiye'nin işi ABD ye nazaran çok daha kolaydı.

Gelelim farklı senaryolara. Şimdi şöyle düşünebiliriz. ABD, Türkiye'ye harekatta yardımcı olacağını beyan etti ve hava harekatında, kara harekatında, istihbarat kaynağı olarak, yön olarak bilgi verdi. Tabi verdiği bilgiler doğrultusunda, hedeflerin Türkiye tarafından etkili bir şekilde vurulduğunu gördü. Hedefler yok edildiğine göre, Türkiye'ye, hadi artık yeter, bu kadar hedefleri yok ettin. Kendinde görüyorsun zaten, mümkün olan en kısa sürede oradan çık yoksa benim buradaki düzenim bozulmaya başlayacak ayrıca diğerlerinide haklı çıkartmaya başlayacaksın dedi. Türkiye'de hedefler yok edildiği için çıkmak durumunda kaldı.

Dış politikada verilmeden alınmaz. Birşeyler almak için , birşeyler de vereceksin. Burada önemli olan verdiğini maliyetinin, aldığını maliyetinden düşük olmasıdır. Bunun tarihte en güzel örneği, SSCB nin Türkiye'deki jupiter füzelerini ABD'ye kaldırtmak için, Küba'ya nükleer füze yerleştirmeye kalkması ve bunda kararlı gözükmesi, bu süreç içinde bu füzeleri ABD'ye karşı koz haline getirtmesi ve sonunda ABD'ye tamam füzeleri çekerim ama, sende Tükiye'den jüpiter füzelerini çek diye elini güçlendirmesi ve ABD 'nin Türkiye'deki füzeleri çekmek zorunda kalması. Bana göre bu olay SSCB nin politik bir zaferidir. Her ne kadar ABD füzeleri oraya koydurtmadık, başardık demesine rağmen. Neyse nerde kalmıştık. ABD Kuzey Irak'a Türkiyenin girmesi için izin verdi.(verdi) Karşılığında ülkenin % 70 ini ele geçirmiş olan talibana karşı Türk askerlerini almak istedi.Türkiye burada bir muhasebe yaptı ve vereceğinin, alacağından daha fazla bir maliyet getireceğini görüp, ABD den aldığını geri verdi. Tabi bu konu çok tartışılır. Türkiye Afganistan manevrası yaptı isede ne kadar başarılı oldu veya olmadı bunu Afganistan'a asker gönderme zamanında tartışırız. Eğer oradaki askerlerimizin durumunda bir değişiklik olmaz ise veya asker göndermez isek, başardık demektir. Dediğim gibi bu senaryolardan birisidir.

Aldığın borcu zamanında geri öde ki, tekrar istemeye yüzün olsun mantığı ile hareket ettiysek, bu zamanda belirlenen hedefler vuruldu. Bundan sonrasında artık etkili olamayız. Baharda daha hızlı ve etkili oluruz diye düşünürsek, yukarıdaki mantık doğru sayılabilir. Tekrar girmeye haklı nedenlerimiz olsun..

Bekleyip göreceğiz. Bakalım neler olacak?