Fatmagülün suçu ne? Peki Rahmi'nin suçu ne?

Fatmagül’ün Sucu ne ? No 2

Dün  akşam  yeni bölümüyle uzun zamandır süregelen monotonluğuna son verdi FSN. Gece Rahmi’nin gecesiydi. Ve Rahmi eminim beni olduğu kadar, pek çok kimseyi hem dudaklarında acı bir gülümseme ile gülümsetti hem de bol bol ağlattı. Dizinin ilk bölümünden beri Rahmi’nin saflığı, o saflıkla yaptığı hatalar ve söylediği sözler bazen işleri çok zor hale getirse bile, Rahmi’ye kızmak mümkün mü?

Dün akşamki bölüm hemen hemen Rahmi üzerine kurulmuştu. Kardeşini kurtarışı, kurtarma şekli, kalbinde aslında hiç kötülük olmayan bir insanın suç işleyip cezaevine düşmesi eminim herkesi gözyaşına boğdu. Özellikle F.gül ile karşılıklı sahnelerinde ağlamamak mümkün değildi. İki kardeşin yalnız ve çaresiz, hayata ve birbirlerine tutunmaya çalışmaları, kardeşini her ne pahasına olursa olsun koruma içgüdüsü, F.gül’ün ona gösterdiği şefkat, merak ve endişe, bütün bunları oynarken ekrandan seyirciye yansıyan o duygusallık takdire şayandı doğrusu.

Rahmi’nin hep sevimli ve gülümseten hatta güldüren bir yanı var. Her şeyi tekrar ederek konuşması, hiç kötülük düşünmemesi, özellikle yüz mimikleri şahane. Ben genellikle onun hareketlerine, mimiklerine çok dikkat ediyorum ve bazen sadece onu seyretmek bile dizinin o ağır, stresli havasını yumuşatıyor. Özellikle Mukaddes’in onu küçümsediği, susturduğu, azarladığı sahnelere dikkat edin derim ben.

Ama bu bölümde Rahmi herkesi üzdü. Sonucunu düşünemeden, sadece F.gülü korumak amacıyla yaptığı atak, ne yazık ki karşılarına büyük bir sorun olarak çıktı. Özellikle hastane sahnesinde cezai ehliyetinin olup olmadığını anlamak için test yapılırken, eminim herkesi ağlattı. Hele hele hapishaneye götürülürken o arabadaki bakış, hapishanede küçük bir çocuğun ürkekliği ve endişesi ile geçirdiği saatler ne yalan söyleyeyim beni benden aldı.

O bir engelli değil, sadece insanların büyüdükçe kaybettiği saf ve çocuksu yanını temsil ediyor Rahmi. Ve Bülent Seyran’ı gözyaşları ile ayakta alkışlıyorum ben kendi adıma. Hepimize o kaybettiğimiz masumiyeti çok çok güzel anlatabildiği için..

Ve elbette ki son zamanlarda seyredilen dizilerin en iyi kötülerinden bana göre üçüncü sıradaki kişi (birinciyi de yazacağım az kaldı )…Yani Mukaddes, nam-ı diğer Muko. Mukaddes anlatmalarla bitmez aslında.. O, ne kötü ne iyi biri. Dün akşamki bölümde döktürdü yine.. E fırsat bu fırsat, kadın zaten birilerine çatmaya yer arıyordu. Hayata ve hatta belki, kendi yaptığı hatalarına karşı öfkesini etrafına kusmakta üzerine yok maşallah. Hele konu F.gül oldu mu uçan sinekten bile nem kapıyor hatun. Bıcır bıcır konuşması, oturuşu, kalkışı, kavgası, sürekli ortalığı karıştırması, her kapı aralığından çıkıvermesin, sinir bozucu gülüşleri ve imalı sözleri ile FSN’in en renkli karakteri aslında Mukaddes. Öyle ya da böyle gerçekten sinir bozucu olsa bile dizinin kilometre taşlarından biridir benim gözümde. Konunun kısırlaştığı ve tıkandığı anlarda hep imdada yetişmiştir. O kadar güzel oynuyor ki rolünü Esra Dermancıoğlu, ben bazen Beren Saat ile ikisini dışarıda yan yana gördüğümde şöyle bir irkiliyorum desem yeridir. Haklı ama geç gelen bir şöhret bence onunkisi.. Ve umarım çok daha uzun yıllar farklı rollerde de izleriz kendisini. Ama Mukaddes rolünün onun üzerine çok uzun süre yapışacağı da kesin : ))

Rahmi ve Mukaddes çok farklı iki kişilik olmasına rağmen, hayatın o çılgın sürprizleri, onları da bir araya getirmiş. Rahmi Muko’yu, Muko da Rahmi’yi idare ediyor aslında. Birbirlerine âşık falan değiller ama muhtaçlar. Onları bağlayan da bu olsa gerek.

Son bölümde takıldığım konulardan biri de Leman’ın paldır küldür ve özensiz yazılmış ölüm hikâyesi oldu. Dizinin başından beri olayların içinde olan ve F.gül davasının sonuçlanmasında kilit rol oynayan ailenin toptan yok edilmesi de pek güzel olmadı. Açıkçası bu mahkeme nasıl F.gül lehine sonuçlanacak ve daha da önemlisi bunu nasıl bir mantık örgüsü içinde seyirciye sunacaklar çok merak içindeyim. Leman için bir cenaze töreni planladılar mı bilmiyorum ama önemli karakterlerden biri olarak bunu hak ettiğini düşünüyorum. Ve elbette ki son bölümde Münir’in kendi ile hesaplaşması ve pişmanlık gözyaşları da, Leman ve Münir hikâyesinin parçalanmış, aşağılanmış, rezil olmuş tarafını bir nebze olsun toparladı.

Şimdilik FSN’den bu kadar.. Siyah İnci’den sevgiyle..