Felaket tellalları

Siyasetimizde gereksiz felaket senaryoları çizilir bol bol..

AKP bir adım atar, diğerleri rejim elden gidiyor diye yaygara koparır..

Bir yerde belediye sorumsuzluk edip Atatürk heykelini temizlemez;

Amanın rejim elden gidiyor!!...

Bir kapalı hemşirenin bir gencin röntgenini çekmediği iddia edilir, daha doğruluğu bile ispatlanmadan;

Eyvah rejim elden gidiyor!!..

Bir bakan kendi kişisel fikrini sunar, yeşil devrim isterim der;

İşte rejim düşmanı bunlar, hepsi aynı!

Sokakta kendi halinde başörtülü bayanlar görürler;

Bunlar Cumhuriyete karşı...

Sözde korumalar başlar..

Yılmaz bekçisiyiz naraları tekrarlanır..

Prim yapar çünkü bu sözler..

Ortada fol yok yumurta yokken hemde..

İşin daha garibi bu konuda daha ciddi tehditlere seyirci kalırlar...

Buzdağının görünmeyen kısmıyla ilgilenmezler hiç, görünen o küçük kısımla oyalanırlar kendi çaplarında..

Çoğu zaman oyalandıkları şeyin bilinçli olarak önlerine atıldığını bile anlamadan..

Tek bir hedefleri vardır genelde..

Bir kurum ya da bir şahıs..

Gözlerini kapayıp hedefe yollanan bir ok gibi ilerlerler..

Ok hedefe daha ulaşamadan karşısına bir engel çıkar..

Bunun üzerine bir ok daha yollarlar..

Ancak bu sefer serseridir...

Düzenli bir rotası yoktur..

Kime geleceği tahmin edilemez..

Yanlış yola sapar doğal olarak..

İşte ok yanlış yola saptığında maskeler de kalkıverir..

Ak koyun kara koyun ortaya çıkar..

5 metre bezi tehlike olarak görenler, gerçek tehlikelerle karşılaştıklarında dut yemiş bülbül olurlar..

Bir de herkesi uyumakla itham eden kişiler vardır..

Bu kişiler ellerinde hiç bir güvenilir veri olmamasına karşın birileri kendileri gibi yaygara koparmıyor diye uyuyor zanneder..

Kendi saflarına katılmayanlar uyuyordur..

Türkiye gerçeklerine gözlerini kapatmışlardır onlara göre..

Sonuç?

Kalite düşer;

Fikir kirliliği baş gösterir..

Ve ülke yolgeçen hanı misali önüne gelenin oyuncağı olur..

Görüyorsunuz..

Mutlu musunuz?