Felaketlere üzülme, olayların sırrını bilemezsin

Mısırlı çağdaş tarihçi ve edebiyatçı Ahmed bin Yusuf sevilen kitabı Ödül ve Güzel Son adlı kitabında şöyle der:

"İnsan, yaşadığı felaket ve sıkıntının kesinlikle geçeceğini bildirir.Onun bu bilgisi, gecenin gündüze döneceğini bilmesi kadar açık ve kesindir.Ancak felaket anlarında insanın en büyük problemi yapısındaki zafiyettir.Bu zafiyet tedavi edilmediği zaman sorun daha da büyür ve problem derinleşir.Çünkü insan benliği zor anlarda kuvvetlerini tazeliyecek desteklerden yoksun bırakıldığı zaman üzerine karamsarlık çöker ve bu da onun sonu olur.

Başımıza gelen sıkıntılar, içinden çıkılması imkansız görünen olaylar insanların imtihanlarıdır. İnsan başına gelen imtahanlara sabrederse sabrın meyvesi mutlu sondur. Sabretmenin sonucunun hayırlı olacağı ve inancın korunması gerektiğini anlamak için çabalamak, tam anlamıyla düşüncelerimizi kötü kurgulardan kurtarmamız gerekir.

Aynı yazar, kitabının son bölümümde şunları söylemektedir: "Bezzergemher der ki: Yetenekler karşısında zorluklar, yemekten önceki açlık gibidir. Onları değerlendiren sonucu güzel bulur, onları kullandıkça da zevk alır."

Eflatun şöyle der: Zorluk ve sıkıntılar hayat şartlarını bozduğu oranda insan benliğini ıslah eder. Varlık ve lüks ise, hayat şartlarını düzelttiği oranda insan benliğini bozar."

"Zorlukların sana hediye ettiği her dosta sahip çık.Bu dostlar, senin için iyi günlerin hediye ettiği bütün dostlardan daha hayırlıdır."

"Lüks ve rahatlık gece gibidir.Aldığını verdiğini fazla düşünmezsiniz.Halbuki zorluk ve sıkıntı gündüz gibidir.Hem kendi çabanızı, hem de başkalarının çabalarını görürsünüz."

"Zorluk anında kişinin duruma hakim olabilmesinin iki yolu vardır.Bunların küçüğü, zordaki kişinin kalbinin kuvvetli olmasıdır.Büyüğü ise, zorluk ve sıkıntını sahibi ve rızkı vereni olan Allah'a havale edbilmesidir."