Fenerbahçe Eskişehir’e 1-2 yenildi oğlumu ve dostlarımı teselli etmek bana düştü

Dün akşam dostlarla Fener-Eskişehir maçını izledik. Asıl amaç birlikte olmak elbette… Fakat birlikte olmanın yanında maç, yemek ve rakı olunca da daha bir güzel oluyor her şey…

Dün akşam aile dostum Yusuf bey kışkırttı beni… Ben de kışkırmaya çok hazırmışım ki hemen Nihat Yıldız beyi aradım… Bizim MB yazarlarından Nihat beyi yani… Sonuç olarak Nihat bey, eşi ve kızı ile birlikte masadaydı maç saatinde… Oğlum ve eşim de geldi… Yediğimiz içtiğimiz bize kalsın ama mantarın tadı damağımda hala…

Yusuf bey fanatik Fenerli… Nihat bey de iyi bir Fener taraftarı… Oğlum da fena sayılmaz bir Fenerli olarak… Yani ben hariç herkes Fenerli… Ben Galatasaraylıyım…

Maç başladı… Önce Eskişehir bir gol attı… Masada sessizlik… Sonra ikinci gol geldi… Suratlar epey düştü… Fenerin gölünden sonra umutlandı masadakiler… Başladılar o kırmızı olur mu, o penaltı olmalıydı, Eskişehir çok sert oynuyor diye söylenmeye… Bense çok memnundum her şeyden…

Yahu ne zor şeymiş, dostlarını ve özellikle oğlunu (memnun olduğun halde üstelik) teselli etmek tuttukları takım yenilince… Aklınızda olsun bu hep… Benim hep aklımda olacak…

Hanımlar mı? Onlar sohbetin dibine vurdular…