Fenerbahçe’nin de artık, penaltısı oldu!.

Hakemlerden yakınanların söyledikleri genellikle ortak:

“Hakemlerden en çok zarar gören biziz.”

“Bugün futbol katliamı yaşandı.”

(Bu tür yakınmalar, bir zamanların ünlü sıkıyönetim komutanlarının bildirilerini anımsatıyor.  Yayımlanan bildirilerde sadece adlar ve tarihler farklı, gerisi aynı olurdu.)

Hakemlerden yakınmalar daha çok sürer.

Yakınanlar, ne yazık ki, lehlerine olan kararlarda susuyor; aleyhlerine olan kararlarda, “en büyük isyankâr” kesiliyorlar. Bazen de, sonuç, istedikleri gibiyse, aleyhlerine olan yanlışa değineni az oluyor.

Hakemler, özellikle “Büyük”lerin maçlarında çaldıkları/ çalmadıkları düdüklerle maçları gölgede bırakıyorlar. Maçlardan sonra, neredeyse, hakemler konuşuluyor. Belki de, “sözlü ve görsel yayın” için bu tür konuşmalar zorunlu!.

*****

Fenerbahçe, bu sezon ilk kez penaltısını Eskişehir’de kazandı.

Taraftar bayram ediyordur!.

Darısı, penaltısı olmayan Gençlerbirliği’nin başına...

(Fenerbahçe, son penaltıyı 14 Şubat 2015’te Gaziantep’te 4-0 öndeyken kazanmıştı. Emre, penaltıyı gole çevirmiş, durumu 5-0 yapmıştı.  Hakem Halis Özkahya, verdiği o penaltı kararıyla izleyenleri güldürmüş, aynı zaman da düşündürmüştü. Yaygın kanı şuydu: Fark olmasaydı, o penaltı verilmezdi.)

Verilen/ verilmeyen penaltı, hakemi tartışılır yaptı.

İlginç olanı, Sezgin’in topu eliyle kesmesini görmezden gelen Alper Ulusoy, Nani-Emre Güngör mücadelesinde, hiç tereddüt etmeden penaltı için düdük çaldı.

Penaltı mı, değil mi?

“İlki penaltı, ikinci değil” diyenler ağırlıkta. İkisinin de penaltı olduğunu söyleyenler de var. En ilginç değerlendirmeyi Eskişehirspor Başkanı Mesut Hoşcan yaptı:

“İkisi de penaltı değil.”

(Elle oynamayı “Es Es” adına “es” geçme,  Alper Ulusoy’un Antalya’da düzenlenen hakem seminerinde uyuduğunu gösterir. “İlki penaltı, ikincisi değil” demek, Fenerbahçe’nin  galibiyetini “şaibeli” yapmaya yeter mi?)

*****

Verilen penaltı üzerinden tartışmayla yaratılan algı belli:

Fenerbahçe, “haksız penaltı”yla  kazandı.

Doğru mu?

Bir yanda 40 puanı, öbür yanda 10 puanı olan iki takım... 10 puanlı takım, Eskişehirspor,  bu sezon bir türlü ayar tutturamadı; son sırada.

Eskişehirspor, Fenerbahçe karşısına sahaya “tek puan” için çıktığını gösteriyordu. Olasılıklar arasında yenmek de olsa, Eskişehirspor’un Fenerbahçe’yi yenmesi uzak bir olasılıktı.  

Eskişehirspor deplasmanları Fenerbahçe için her zaman zorlu olmuştu. Bu maçın da Fenerbahçe için zor geçeceğini umanlar, düşünenler vardı kuşkusuz. Çünkü  Fenerbahçe çoktandır, Eskişehir’de 3 puanı bir arada görememişti.

Fenerbahçe, bildiğiniz gibiydi; ama her geçen gün, daha bir toparlanıyordu.

Eskişehirspor’un 10 kişi kalmasıyla, Fernandao ile Van Persie bir arada oynadı. Goller de onlardan geldi.

(Kırmızı ve sarı!..

Mehmet Topal-Alpaslan mücadelesinde çıkan iki kart!.

“Sarı” görenin şaşkın, “kırmızı” görenin tepkisiz olması...

Alper Ulusoy’un kararını “leb demeden leblebiyi anlayanlar” bile anlayamadı.)

Son söz:

Ah hakemler, ah; “korunan”la “doğranan”ı aynı “kefe”ye koymada üstünüze kimseler yok!..

https://www.facebook.com/turgutcelik

https://twitter.com/#!/turgutcelik

turgutce@yandex.com