Fenerbahçenin sorunu

Volkan ve Caner' in artık bilmem kaçıncı akıl dışı davranışları ve aldıkları cezalar! İsmail Kartal' ın  alışkanlık haline gelen garip maç sonu açıklamaları! Emenike sevdası! Selçuk Şahin sevdası! Aziz Yıldırım' ın Fenerbahçe' sinde yaşanan son gelişmeler bunlar. Bu sene artık büyük ihtimalle bittiğine göre, Aziz Yıldırım gelecek yıl için yeni fanteziler kurabilir! Mesela İsmail Kartal' ı kovar yerine bu sefer kardeşini, Alaattin Metin' i veya çocuğunu falan getirebilir!
 
Görünen o ki İsmail Kartal bilinen bir sözü kendisine şöyle uyarlamış: "Söz konusu Emenike ise gerisi  teferruattır". Emenike sahaya yatak çekip yatsa yine de oynatacak. Aman Emenike üzülmesin! Fenerbahçe taraftarı mı? Dediğim gibi "Söz konusu Emenike ise gerisi teferruattır".
 
Emenike Fenerbahçe' nin santraforu değildir. Ne mental olarak ne de teknik olarak yeterli değildir. Fenerbahçe' de oynayabileceği tek yer forvetin kanatlarıdır. Ama o kendisini takımın en yetenekli  oyuncusu sanıyor ve bu pozisyonu da beğenmiyor. Fenerbahçe sezonu bitirmek üzere, ama İsmail Kartal hala Emenike' yi kazanma peşinde. Evet işi gücü bırakalım Emenike' yi kazanalım!
 
İsmail Kartal'ın bir prensi daha var: Selçuk Şahin. Onu da kazanırsa Fenerbahçe tutulmaz artık! Atacağı gollerle, yapacağı driplingler ile, araya atacağı paslarla, atacağı çalımlarla Fenerbahçe' yi şampiyon yapar! Bir de - topun ayağına yapışıp - rakibe hiç top kaptırmayan üstün top tekniğinden daha bahsetmedim bile!
 
Mehmet Topal yoksa Selçuk'un oynamasına hiç itirazım olmazdı, fakat ikisini birden Konya'ya karşı  oynatmak akıl alır bir iş değildir. Maç sonunda da iyi oynadık demek hiç akıl işi değildir. 90 dakika  boyunca topu 1 ileri 2 geri oynamak, kenarlardan topları şişirmek, 0 (yazıyla sıfır) adam geçme ile oynanan futbol bana pek de iyi gelmiyor.
 
Sakat ve cezalıların sıkıntı yarattığı kısmına katılıyorum. Gerçi tam kadro olunsa bile takımı düşündüğünüzde adam geçebilen 3 futbolcu bulunuyor: Caner - Gökhan - Alper. Kadro yapılanmasında da sıkıntı olduğu görülüyor. Fakat mevcut şartlarda yine de daha iyisi yapılabilirdi. Geçen sezon yine aynı kadro vardı ve çok daha iyisi yapılmıştı. Ama yukarıda bahsettiğim gibi fantezi yapmadan olmaz ya! Kendi kafana göre Diego'yu alacaksın, niye? Takıma uyar mı boşver. Aziz Yıldırım'ın canı öyle istedi? Yeter mi yetmez! Kovacaksın Ersun Yanal'ı! Fanteziye bak be!

Bu yazıda maçla ilgili teknik değerlendirme yapmak içimden gelmiyor. Çünkü Fenerbahçe' de  yaşananlar neden - sonuç ilişkisi kurupta analitik yaklaşımlar ile mantıklı çözümler bulmaktan çok uzak işler. Sadece genel anlamda  şunu söylemek istiyorum. Kadro yapılanmasındaki hatalara ve bu maçtaki eksik oyunculara rağmen gerek bu maçta gerekse sezonun genelinde daha iyisi yapılabilirdi. En azından sonuç aynı da olsa çözüm için birşeylerin yapıldığını görmek bile önemlidir. Ama biz bunu  göremiyoruz. Sezon başı neyse, bir maç öncesi neyse bir sonraki maçta da aynısını görüyoruz. Gelişim yok, değişim yok, arayış yok. Elbette Mancini gibi, Prandelli gibi sürekli değişen bir düzeni doğru bulmuyorum. Ama İsmail Kartal'ın yaptığı gibi hiçbir arayışın olmaması da kabul edilir bir şey değil. Kadro bu, adamlar bu kabullenişi beni daha da üzüyor. Her zaman yapılabilecek birşeyler vardır, en azından denenebilecek bir şeyler.

Aynı şeyi 10 defa tekrarlayıp sonuç alamıyorsan, formasyonu değiştirmeyi deneyebilirsin, taktik anlayışı değiştirmeyi deneyebilirsin, oyuncuları değiştirmeyi deneyebilirsin, hiç mi olmadı genç takımdan bir oyuncu denersin. İsmail Kartal iyi bir antrenör olabilir fakat iyi bir teknik direktör değil. Aziz Yıldırım' ında bu teknik işlerden anlamadığı icraatlarından ortada. Yani kısaca acı çekmeye devam.