Fenerin ruhu

Farklıdır Fenerin ruhu, kimse kusura bakmasın ama kimselere benzemez, zordur ayarı, herkes yapamaz.

Herkes bir laf söyler ama herkes Fenerli olmayı hissedemez.

Çok futbolcu, çok hoca geldi geçti, bazılarının adını 40 yıllık bir Fenerli olarak ben bile hatırlamıyorum, ama bazılarını da hiç unutmadım.

Veyselonoviç mesela, başkaydı o! Bilirdi taraftarın ne istediğini, seyircinin kalbine hitap ederdi oynattığı futbol.

Her ruh uymaz, ayak uyduramaz bu kulübe, çok büyük isimler bile hatırlanmaz çoğu zaman ama Müjdat’ı kimse unutmaz, onun Fenerliliği bir başkaydı, gerçek bir kaptandı o.

Ceyhun mesela, dünya yıldızı yetenekleri olmasına rağmen sevemedik, formaya değil kendine oynardı da o yüzden, çünkü biliriz biz kimin formaya, kimin kendine oynadığını.

Selçuk Yula’yı unutmak mümkün mü? Bukleri saçları havalandı mı kim yetişirdi ki arkasından Fenerin ruhundan başka?

Ya Aykut? Nasıl bozardı fizik’in kurallarını attığı her golde, nasıl sıcak gülerdi gollerden sonra seyirciye? Siz hiç Aykut’un kameralara güldüğünü gördünüz mü gittiğinden beri?

Tavşan Mustafa? Nasıl başını döndürürdü rakiplerin? Ben onu da unutmadım mesela, nasıl yakışırdı forma?

Ama illa da Şeytan, o bambaşkaydı tabi, onun yeri çok ayrı, ondaki Fenerlilik ruhunu tarif edecek kelime bile bulamıyorum, Aykut’un yuvaya dönüşüne ne kadar sevindimse de, Rıdvan’ın bir kez camianın dışında kalması hevesimi bir kez daha kursağımda bıraktı ki Rıdvan’ın üzüntüsünü tahmin bile edemiyorum.

Yani başkan demem o ki, transfer sezonunu açarken, öyle pahalı Anelka’lar, Ortega’lar şovu yapmayın, yapacağınız transferlerle lütfen bu takıma Tuncay’ın hırsını, Müjdat’ın, Rıdvan’ın ruhunu, Aykut’un gülen yüzünü geri getirin, işbaşı yapmadan önce Daum’a Fenerli olmanın ne demek olduğunu, beklentilerimizin ne olduğunu bir kere daha anlatın ya da bırakın Rıdvan anlatsın lütfen.