Ferdi Abi...

Benim en sevdiğim kuzenimin en sevdiği arkadaşı... Seneler önce tanıştığım abim. "Kuzenim beğendi" diye üzerindeki tişörtü çıkarıp ona vermesi hala aklımda kalan onunla ilgili çok güzel bir anı.

Hani hep gecelerle ilgili yazılar yazmıştım ya... Vazgeçtim gecelerden; olmasın artık geceler. En azından Ferdi abim için olmasın. O bu karanlık geceden kurtulsun. Ama nasıl ki güneş havanın en karanlık olduğu an doğuyorsa; biliyorum ki Ferdi abimin güneşi de doğacak... Bu dayanışma öylece olduğu yerde kalmayacak; sesimiz duyulacak. Ki yavaş yavaş duyuluyor da...

Ferdi'yi duyan herkes bir paket az sigara içse, keyfi harcamalarını bir süre kıssa... Ne Ferdiler kurtulur aslında. En azından 22 yaşındaki daha hayatına doyamamış bir insan için bu göze alınmayacak bir şey değil aslında.

Sesimizi birileri duyuyor, biliyorum. Ferdi abim, canım abim kurtulacak; inanıyorum.. Hatta sadece ben inanmıyorum; hepimiz inanıyoruz... Biliyorum ki Ferdi abim de bunları öğrendiğinde daha çok inanacak bunu başaracağına. Hergün aslında doğan güneşin onun için de doğmasını, onun da bu güneşi görmesini sağlayabiliriz. Güneş doğacak... Doğmaya mecbur...