Ferdi ve ayıp

Bu gün bir yardıma ihtiyacı olan kişi için eylem günü ilan edildi... Ferdi.

22 yaşında ve bir hastalıkla boğuşmak zorunda olan bir genç... El birliği ile bir şeyler yapabilmenin telaşına düşmüş bir çok yüreği sevgi dolu insan... ve "amacı dışında" kullanılan bir günlük sayfası... Sosyal bir yardım yapabilmek adına bir eylemin zemininin burada oluşmuş olması esasında ne kadar duyarlı insanlar olduğunu da gösteriyor bir bakıma... Çok ama çok güzel bir duygu...

Bu noktada benim değinmek isteyeceğim olay ise çok farklı... Daha önce de bir çok tekil olayda el birliği ile bir şeyler yapma çabası... Sadece ismini hatırlayabileceğim Burçak Çerezcioğlu var, o da çok yakından tanıdığım bir kişi olması dolayısıyla... Hatırlarsınız belki Mavi Saçlı Kız diye kendi günlükleri de basılmıştı...

Bu kadar bireylerin toplumsal desteğe "muhtaç bırakılması" beni rahatsız eden... Hala bu toplum içerisinde elle tutulan bir şeyler var olduğunu göstermesi açısından güzel ama, yardımcı olmak istemeyen insanların bulunduğu ortamlarda bu insanların yok olmaya mahkum bırakılmışlıkları...

Sosyal bir devlet Türkiye Cumhuriyeti... Mustafa Kemal'in Halkçılık ilkesiyle 6 Ok'un içerisinde kendisine yer bulan bir kavram... ve Türkiye Cumhuriyeti Atatürk İlke ve Devrimleriyle idare ediliyor diye hala kendimize yalan söylüyoruz...

Burada benim karşıma çıkan, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin sosyal tarafının ne kadar öldürülmüş olduğu... Daha önce bir engelli arkadaşımızın blogunda bahsettiği hakların ellerinden alınma çabasının da arkadan geleceği... Sosyal bir ülkede bir kişinin sağlık giderlerinin karşılanamaması gibi bir şeyin olmaması gerekiyor... Ancak Sosyal Güvenlik dediğimiz olay tamamen yok edilmek üzere... Nasıl mı?

-Sosyal sigorta kurumlarına primlerini ödemeyip, değişik iktidar zamanlarında affa uğrayan özel sektör sayesinde;

-Hiç bir ihtiyacı olmamasına rağmen hastaneleri kendi ilaç depoları olarak gören zihniyetler sayesinde;

-Döner sermayeden daha fazla pay almak için hastalara parası olmadan hiç bir hastaya bakmama isteği nedeniyle;

-Döner sermayeden gelen parayı taban maaşlarına yansıtarak, hastanelerin "kar kapısı" olmasını engellemeyen sendikalar yüzünden;

-Sendikaları çalışmak zorunda bırakmayan çalışanlar yüzünden;

-Günü kurtarmak amacında olan zihniyetler yüzünden;

-"benim memurum işini bilir" mantığını hayatlarına adapte edenler yüzünden...

Farkındamıyız bilmiyorum ama çok zengin bir ülkede yaşıyoruz... bu zenginliği kalıcı ve herkese sağlık noktasına getirmek için çalışmak gerek diye düşünüyorum... Tüm sendikaların ve sivil toplum örgütlerinin işlevleri dışına çıkartılmasını ve işlevsiz kılınmasını ortaya çıkartmak üzere hep birlikte, sivil toplum örgütlerine üye olup Türkiye Cumhuriyeti Devletinin gerçekten Sivil Sesini duyurmak gerekiyor diyorum...