Feride ve Zehra

Anadolu'nun bağrından kopmuş iki kadın, iki güçlü öğretmen: Feride ve Zehra. Zorluklarla geçmiş iki yaşam ve eğitime adanmış iki ömür...

 

Feride, naif ve kırılgan; Zehra dik başlı ve asabi. Feride, anaç ve samimi; Zehra otoriter ve kuralcı. Feride, küçükken annesini, bir müddet sonra da babasını kaybeder. Zehra da küçük yaşta annesini, daha sonra da yaşarken bir ömür yok saydığı babasını kaybeder. Feride Kamran'ın aşkının rüzgarına kapılmış bir yaprak, Zehra ise aşka demir duvarlar örmüş çelik bir kalp. Feride, küçükken haylazlıklar, yaramazlıklar yapan bir Çalıkuşu, Zehra açmaya korkan bir yaban çiçeği. Feride tüm yaramazlığına rağmen sevilen, Zehra ise yalnızlığa itilmiş, incinmiş bir kalp. Feride'nin hayatı gerçekler üzerine kurulur, Zehra ise bir ömür babası üstüne kurulmuş bir yalanla yaşar. Feride babasını sever, Zehra ise bir ömür babasından nefret eder. Hem de bir yalan üzerinden.

 

Hayatları farklı olsa da onların ortak bir yönleri vardı. Onlar hayatlarını öğrencilerine, onların eğitimine adamıştı. Bu kutsal yoldaki tüm engelleri bir bir aşıp, zorlu koşullarla mücadele ettiler. Çünkü onlar da çok iyi biliyordu ki öğretmenlik mücadeleydi. Ve onlar bu mücadeleyi kazanan taraf oldular.