Feriğim

Ah bu İzmir’in havaları.

İnsanı baştan çıkarıyor.

Uykulu gözlerle pencerenin camlarını sonuna kadar açtığımda, içeri dolan temiz havayla birlikte, masmavi bir gökyüzü, güneşle birlik olmuş, çapkın çapkın gülümsüyor.

Elini uzatmış “hadi dışarı, çabuk kahvaltını yap, bekliyorum seni dışarıda” diyor.

Yoksa bana mı öyle geldi?

Benim arsız gönlüm bu çapkın daveti geri çevirir mi? Çevirmez.

Sonra da kendimi savunurum evdeki işlere dönüp. “Ben suçsuzum, valla beni bu havalar mahvetti”

Dışarı çıkmak üzere hazırlanırken, ilkbaharımı dolaptan çıkarıp, şöyle bir silkeleyip üzerime giyiyorum. Havayla uyumlu olmalıyım değil mi?

Bu baştan çıkarıcı davet, sadece bana da değilmiş anlaşıldı. Konak meydanı davetlilerle dolmuş taşmış.

Kulağımda ve dilimde “Feriğim” türküsü.

Acaba diğer davetlilerin kulağında ve yüreğinde neler var?

Bugünlerde Volkan Konak dinliyorum. Kulağımda MP3 çaların kulaklığı. (Laf aramızda yeni aldım da)

Volkan Konak, Karadenizin duyarlı, duygusal, sıcak, doğal, samimi sanatçısı.

Karadeniz’in dalgaları gibi çarpıyor sözleri, müziği yüreğime.

Diyor ki;

“Yeşil eriğim benim. Ben içine hapsolmuş çekirdeğinim senin”

Çok hoşuma gidiyor sözleri.

Bugün yeşil erik olmak istiyorum ben de.

Gülümsüyor benim deli dolu isteklerime suç ortağım, gözlerini denizin maviliğinden ayırmadan.

“Feriğim fidanım feryadım

Hey benim zizil parmak memleket gözlüm”

Sevgilisine neler söylüyor. Böyle içten, kendine özgü benzetmelerle.

Müzik de sözlerle öyle güzel kaynaşmış ki.

Sonra “Nefesim nefesine” başlıyor. Zülfü Livaneli’nin söz ve müziğini yaptığı ama Volkan Konağın yüreğinden kopup, dilinden akan bir yorumla.

Yatar gül harmanı gibi
Canımın dermanı gibi
Her yanında çiçek açmış
Binboğa ormanı gibi
Nesine yar nesine
Ölürüm yar sesine
Bir daha vursaydı nefesin nefesime
Canım sesemi geldin
Kadem basamı geldin
Sağ olsam gelmez idin
Öldüm yasa mı geldin

Ya "Dertliyim kederliyim"

Söz- müzik Hasan Tunç'a ait. Ve yine Volkan Konağın o güçlü, etkileyici, yöresel yorumuyla birleşip, gönüllerimize akıyor, dilimize yerleşiyor.

Gökteki yıldızları sayarım elli elli
Bu dünyadan fayda yok, öteki de şüpheli

Müzik ve şiir. İnsanların ruhsal dünyalarının estetik dışavurumu. Ve bu güzellikleri bizimle paylaşan sanatçılar. Bu estetik dışavurum, her toplumun kendi kültürüyle özdeş. Ama bazı sanatçılar işte bu etnik motiflerden evrenseli yakalayabiliyorlar. Volkan Konak da onlardan biri.

Yeşil erik olmak isteyenlere duyurulur.

Tijen B.

http://www.youtube.com/watch?v=UXgSGYxg37k

http://www.youtube.com/watch?v=5tKax5z2YLA&feature=related

http://sonsarkilar.info/volkan-konak/maranda/penceresi-onunde.html