Fikirlerin en sabiti

Her insan keşfedilmeyi bekleyen ayrı bir ülke gibidir.

Her birinin politikası, dünya görüşü, iklimi, bitki örtüsü bambaşka.

Dışarıdan baktığınızda iç ve dış işlerinde çok sorunlu görünen bir tanesinin içine vize alıp girmeyi başardığınızda sizi beklenmedik sürprizlerle karşılayabilir.

Aslında rengarenk çiçeklerin olduğu kocaman bahçeli geniş evleri, gölgesinde dinlenebileceğiniz ağaçları, üstten baktığınızda dibini görebildiğiniz denizleri olabilir.

İçinize çektiğinizde temiz havası başınızı döndürebilir.

Niye daha önce gelmemişim diyeceğiniz o yere hala gitmeyi aklınıza neden getirmiyorsunuz peki?

Ben cevap vereyim. Çünkü engel olamadığınız ön yargılarınız var.

Çünkü ön yargılarımız varken düşündüklerimizi zannetmekteyiz.

Çünkü her birimiz bize benzemeyenlere zarar verenleri sevme eğilimindeyiz.

Bize benzemesiyle doğru bir insan olması arasındaki bağlantıyı doğru kuramamaktandır bu.

Sırf sizin ilkbaharınız sonbaharınız gibi geçiş mevsimleri yok diyedir.

Orada sadece hep yaz ya da hep kış yaşanıyor diyedir.

Veya hep gece ya da hep gündüz yaşanıyor diye.

Daha da kötüsünü söyleyeyim ön yargıları tarafından kontrol edilen tek kişi siz değilsiniz.

Ne ilksiniz ne de son olacaksınız.

O güzelim evler bahçeler sırf bu yüzden hep boş kalacak belki de.

Burada yaşanmaz dediğimiz yerlerde sırf toparlanıp gitmek zor olduğundan yıllarca nefes alabilmek için çaba sarf ediyoruz.

Alışkanlıklarımızdan vazgeçememek değil derdimiz öylesi daha kolayımıza geldiğinden.

Ne sıkıcıdır aslında o alışılmışlar.

İçimizin çürüdüğünü bile bile de kalmayı sürdürürüz.

Öyle de kararlıyızdır.

İnatçıyızdır.

Şu inat kelimesini hayatımızda gerekli gereksiz her yere yerleştirmemeyi başarabilsek keşke.

Belki o zaman ön yargılarımızı da yıkabilirdik.

Belki o zaman gidilmeye en değecek yerlerden birinde denizi gören, geniş, huzurlu bir ev alırdık.