- Kategori
- Şiir
Fikr-i Cümbüş
Değseydi bu kadar emeğe
Sine-i millete dönerdim çoktan.
Elemin kalbimi dağlardı
Book-u feyzim olurdu bir bakışın,
Beni bir yorum fazla sevseydin .
Yazın açardı kardelenler
Bir beğeniyi çok görmeseydin hali ahvalime.
Abdurrahman yazardım
Dondurma çubuklarıyla sana,
Kuyruklu piyano çalardım unplugged
Sahilde ateşin etrafında
Akdeniz sabahlarında diye diye
Seni “ti”ye alanlara dalardım.
Ötüşünü tekrarlamayanları şartlı salardım.
“Sen tub”unle “top” lara sokar,
Ücretsiz bile kimseye aratmazdım.
App-ı whats ın anasının katibine bağırmadan önce
Gözlerindeki pembe gözlükleri çıkar derdim.
Bu rüyadan uyanmadan önce
İlmihal-i instagramda gör beni derdim
Bize engel olanın anasına da derdim
“Aşk” bütün derdim, derdim
Ayaklarımdaki halhalı çözerdim
Panayırdaki sigaradan halkayı geçiririrdim
Çember- i felekten nasıl geçsem derken
Çubuk-u feleği görene kadar
Anlayacağımı anlardım.
Dank ettiğinde “bu hayat ne boktan”
Hane-i yataktan geçmişim çoktan.