- Kategori
- Şiir
Filistinli çocuğun anneye son feryadı...
Ben daha küçük çocuktum anne.
Arkadaşlarım dün benle oynarken,
Bugün aramızda değiller, neden anne?
Bu acımasız savaş, oyun mu anne?
Eğer bu oyunu herkez oynuyorsa
Neden kuralsız oynuyorlar anne ?
Her gün üstümüze yağanlar oyuncak mı anne?
Bu nasıl oyuncak? canımızı yakıyor Anne...
İki haftalık kardeşimde gözlerini kapadı.
Sordum, öldü dediler. Ölüm nedir anne?
Bu sabah yine üstümüze bombalar yağarken,
Kimse bu kötü oyuna dur demeyecek mi anne?
Savaş nedir anne? nasıl oynanır?
İsrailli çocuklar babalarına güle güle derken,
Bizleri öldürmesi için uğurluyorlarmış anne.
Bunlar nasıl çocuklar anne? Hani Dünya kardeşti?
Bugün yine yanımıza o oyuncaktan attılar.
Yere yığıldım, kalkamıyorum, canım yanıyor anne.
Bedenim soğumaya başladı gözlerimi açamıyorum Anne.
Dünya utansın, artık bu oyunda yokum, gidiyorum anne...
Ahmet İdiz...