Firari sevdalar

Sen bende neleri öpüyorsun bir bilsen
Herkesin perde perde çekildiği bir akşam
Siyah bir su gibi yollara akan yalnızlığı öpüyorsun
Ağzında eriklerin aceleci tadı
Elleri bulut, gözleri ot bürümüş ekin tarlası
Bir çocuğun düşlerine inen tokadı öpüyorsun.
Yağmur her zaman gökkuşağını getirmiyor
Aralık kapılarda bekleyişin çarpıntısı
Bir kadının eksildikçe ömrüme eklenen
Uzun gecelerini, solgun gövdesini öpüyorsun.
Uzak dağ köylerine vuran ay ışığı
Kerpiçlerden saraylar kuruyor yoksulluğa
Ne suların ibrişimi ne gökyüzü ne rüzgâr
Sen bende, gözlerinin anne ışığıyla
Bir solgunluktan doğan kocaman bir çocuğu öpüyorsun
Herkesin simsiyah kesildiği bir akşam
Yıldızlarla yedirenk gökyüzünü öpüyorsun.
………………………………Şükrü Erbaş………

Bilemedim zamanın acımasızlığını

Çözemedim hayatın şifresini

Olamadım kadınların sevgilisi

Yaşadım acemi şairler gibi saf

Aradım durdum beni anlatacak kelimeleri

Oysa çoktan tüketilmişti o kelimeler, çoktan

Öğrendim yaşarken

Aşk yakar

...

Sevdim

Aldandım

Sevdim

Aldandım

Yine sevdim yine

...

Yaşadım dağların yamaçlarına koşan rüzgarlar gibi

Yüreğim de bir hüzün inceden inceye

Koştum nerde bir ayrılık varsa oraya

Nerde bir yangın varsa oraya

Sevmesini beceremedim

Aşktan sınıfta kaldım

Oysa çok çalışmıştım hayat dersini

...

Koştum

Vuruldum

Düştüm

Kalktım

Yine koştum, yine

...
Mağlup oldu aşk

Bırakıp gittiler kentleri birer birer

Bırakıp gidemedim yaralı kentimi

Sardım yaralarını, yaralarım kanarken

Oysa aşk kazanırdı her zaman

...
Firar ettim tutuklu yüreklerden

Kuşatılmış aşklardan

Vefasız insanlardan

İhanetle örülmüş zindanlardan

Sevdam kalbimde özgür

Yürüdüm

Yürüdüm

Yürüdüm aşk için