Flaş Haber, Son Dakika!!! Anarşik Teyzemin Apartmanında Olanlar

Telefon sinirli sinirli çaldı. Telefonu açmaya giderken arayanın kim olduğunu tahmin etmiştim. Uzun zamandan beri görüşemiyorduk. Acaba aramadığım için mi sinirlendi? diye düşündüm. Yanılmamışım oydu; anarşik teyzem ve gerçekten çok sinirliydi.

Kısaca anlattı: Apartmanın yeni atanan yöneticisi ile tartışmışlar. Hemen gitmem gerekiyordu, gittim.

Anarşik teyzem 4 katlı bir apartmanın bahçeli giriş katında oturuyor. Bahçesine rahmetli anarşik amca, ne güller, ne akşamsefaları, ne çiçekler, ne çam fideleri, neler neler dikmiş. Yıllar içinde çok şahane yemyeşil bi bahçe olmuş. Anarşik teyze “rahmetli hayatta olsaydı da, fidanların koskocaman ağaç olduğunu görseydi, ne mutlu olurdu” derdi sürekli.

Yazın İzmir çöl sıcakları ile kavrulurken dahi, daima gölge olan balkonunda oturur, o miniminnacık yemyeşil balkon sayesinde kendimizi adeta şehrin içinde saklı bir bahçede oturuyor gibi hisseder, çayımızı içerdik.

Bahçedeki ağaçlar, güller, kuşlar, güvercinler, kargalar, kumrular, serçeler, yarasalar, böcekler, kediler, sokak köpekleri, yabani otlarıyla insana yaşam sevinci veriyordu.

Bugün oraya gittiğimde boyunu posunu görme şerefine eriştiğim nazi bıyıklı yönetici, bu ağaçları, gülleri, yabani otları her şeyi tümden kestirecekmiş. Hemen hemen tüm dairelerden de imza toplamış. İmza vermeyen daire sahipleri olsa da, azınlıkta kalıyorlarmış maalesef.

Neymiş; güzelim çimleri, gülleri, akşamsefalarını kestirip, toprağın üstünü karo taşla kaplayacaklarmış. Kenarda kalan ağaçları da bahçe peyzaj bahçıvanı çağırıp, hepsini TEK TİP budayıp ve hatta çarkıfelek gibi dönen, anlamsız bir şekil vererek, ağacı plastik görüntüye kavuşturup amaçlarına ulaşacaklarmış. Bütün bitkiler TEK TİP olacakmışşşş.

Sokak kedilerini ve köpeklerini de zehirleyeceklermiş. YUHHHH!!! demişim istemdışı. “Bunu yüzüne söylediler mi anarşik teyze?” dediğimde “yüzüme olur mu hiç? Mutfakta iş yaparken tesadüfen 3 no’lu dairedekiyle konuştuğunu duydum” dedi. “Eee bu vatandaşın evinde kedi yok muydu? Bir keresinde bahsetmiştin” diye sorduğumdaysa “Van kedisi ya da siyam ya da İran kedisinden başka kediye tahammülü yokmuş.”

Anarşik teyzemi ilk kez böyle görüyordum. Tutmasa kendisini sinirden ağlayacaktı. Konuyu dağıtmaya çalışarak “peki gülleri, akşamsefalarını, çimleri niye söküyorlarmış, karo taş döşemenin izahı neymiş?” dediğimde “ağaçların yaprakları dökülüp pislik yaratıyormuş, güllerin de dikenleri batıyormuş”dedi.

“Hayret yahu hayret” dedim. “Hâlbuki sonbaharda o yaprakların üzerinde yürümek ne güzel olur, hatta dökülen yaprakları toplayıp sehpanın üzerindeki tabağa doldururum. İnanmıyorum bu ne zihniyet. O adamın zaten nazi bıyıklarından belli,” dedim. “Bu insanlar doğaya bakmıyorlar mı? Her canlının bir varoluş sebebi var. Tarladaki yılanın, farenin, yabani otun v.s. Her şey kendi içinde bir sarmal.”

Anarşik teyzem ne yapacağını şaşırmış, durumda. Gözleri sabitlenmiş; “İnsanlar nasıl her şeyi TEK TİP haline getirmeye çalışıyor, anlayabilmiş değilim.” diyor da başka bir şey demiyor, haklı olarak. “Şimdi ben de örgütleneceğim, karşı çıkan dairedekilerle konuşup bu işi engellemeye çalışacağım. Onlar gibi zorbalıkla değil, hukuki bazda ele alacağım konuyu.” “Ya o sokak hayvanlarını zehirlerlerse, bu ne biçim hayvan, doğa, insan sevgisi. Sorsan pek sevgi insanıdırlar, sevgi kelebekleridir ama iş realiteye gelince bütün bu söylemleri, ağızlarındaki kuru kalabalıktır. İnsan sevgisi, doğa sevgisi deyince HURRRAAAA ayaklanırlar.”

“Ayaklansınlar ben de inandıklarımı uygularım. Doğada bir bütünsek bütün canlıları; ot, hayvan, insan ayırmamamız lazım” dedi.

“Evet, her zamanki gibi haklısın teyze, keşke herkes senin gibi HÜMANİST olsa” dedim.

“Benim anarşikleşme sebebim HÜMANİSTLİĞİMDEN dolayıdır,” dedi.

Ne diyebilirim ki yerden göğün yedinci katına kadar haklısın.

Ah bir anlayabilseler, bir anlayabilseler…