Formülsüz

Ne kadar yemin etsen de,
ölümler , hastalıklar görsen de,
en insani acıları çeksen de,
ve hatta,
en önemlisinin sağlıklı bir nefes olduğunu bilsen de,
hepsini aşkta mağlup olunca unutuyorsun...
hala biliyorsun herşeyi ama,
gözündeki yaşta,
kalbindeki ince sızıda,
bu hayatta yürüdüğün adımlarında,
kayıp gidiveriyor...
aşk sen nasıl bir deliliksinki,
bildiğin bütün gerçekleri yalana çevirebiliyorsun?
aklın tek işe yaramadığı,
yemin bozma seanslarısın.
girişi çıkışı aynı yollu,
kaçınılmaz,
engellenilmez,
mutluluğu acısının büyüklüğü ile karşılaştırılamaz,
hayatının hortumları...
gidince toparlandığın,
gelince dağaldığın,
ezbere bilsen de, hiçbir seferinde kaçamadığın!

26/04/2008 16:41
yazarken hafifliyor herşeyim...