Fukara ölümü!

Hani demiş ya şair, “biz şimdi ölsek; en fazla kahvede çaylar soğur…” diye.

Fukara işçi ölümleri sıradan olduğundan, kimsenin çayını bile soğutmuyor kahvede.

Çaylar içilirken seyrediliyor haberler ve bir sonraki haberle unutuluyor ölenler.

Daha önce de yazmıştım, nerede nasıl geleceği belli olmaz fukara ölümünün demiştim.

Bazen bir kamyon kasasında onlarca tarım işçisini bir arada görür.

Bazen de, bodrum katlarında su baskınları ile.

Bazen şantiyedeki naylon çadırın yanması ile.

Bazen bir tersanede,

Bazen de maden ocaklarında…

Sonuçta giden yaşanmamış hayatlardır.
Kısacası, yaşanmamış hayatların adıdır sudan ucuz ölümler.
Bu ölümlerde ateş hep düştüğü yeri yakar.

Suçlu ölen olur,

Ölümün adı “kader” olur.

 Nerede nasıl geleceği belli olmaz fukara ölümünün.

Günde on saat çalışıp 25-30 lira yevmiye alanların hikâyesidir “fukara ölümü”

Hepimiz tanıklarıyız ülkemizdeki ucuz ölümlerin…

13 kişilik minibüse 23 tarım işçisi bindirilir 10 ölü.

Çöplükten ekmek yerine bomba bulan çocuklar hayatlarını kaybeder…

Tersanelerde, maden ocaklarında onlarca can gider.

30 yılda 30 bin insanımızı terörden kaybederiz.

En hafif depremlerde onlarca insanımız enkaz altında kalır.

Ucuz ölümler ülkesiyiz ya,

Sanıklarını bulamıyoruz.

Bulup da soramıyoruz neden diye.

Ölümlerin sudan ucuz olduğu bir ülkede yaşıyoruz farkında mısınız?

Hayat bu kadar acımasız mı?

İnsan bu kadar değersiz mi?

Yükselen alışveriş merkezleri, oteller, iş kuleleri, büyük büyük gemiler, köprüler işçilerin emeği ile meydana geliyorlar.

Bu saydığım devasa inşaatlarda işçilerin emeğinin yanında kanı var.

Köprüler yaparlar üzerinden geçemezler.

AVM’ler yaparlar içinde gezemezler.

İş kuleleri yaparlar içine bile giremezler.

Otellerin yanından bile geçemezler.

Hayat böyle bir şey herhalde,

Yaparsın kullanamazsın.

Sadece evine ekmek götürmenin derdinde olursun.

“Ölüm bu,
Fukara ölümü
Geldim, geliyorum demez.
Ya bir kuşluk vakti, ya akşamüstü,
Ya da seher, mahmurlukta,
Bakarsın, olmuş olacak.”

Bakarsın sevdiklerine haber gitmiş.

Bakarsın çocukların boynu bükük kalmış.

O boynu bükük kalanlar bir gün en can alıcı soruyu sorarlar.

“Babamın hayatı bu kadar ucuz muydu? Bu cinayetlere kaza süsü veriliyor olmasın?” diye.

Kim nasıl cevap verir bilemem.

Yeni bir yazıda buluşmak dileği ile…