Futbol Şansı ve Liderlik

Bursaspor Valencia maçının yankıları devam ediyor. Yapılan yorumların çoğunu okudum. Büyük bir çoğunluk ortak noktalarda buluşuyor. Ben konuyu farklı bir açıdan bakarak yorumlamak istiyorum.

Maçı stadyumda izledim. Kalemiz gelen 5 toptan dördü gol oldu. Maçın kırılma anlarında futbol şansı Bursasporun hiç yanında değildi.Maçın ilk on dakikasında Valencia takımı oyuncularının sanki yürüyerek oyun oynadıklarına tanık oldum. Onlar için hiç tanımadıkları yeni bir ortam, karşılarında yeni bir takım ve oyuncularının olması nedeniyle, ortamı ve rakip takımı tanımak istemeleri açısından bu durum son derece normaldi. Görünümlerinde stresten kaynaklı sıkıntılı bir durum yoktu. Son derece rahattılar ve güvenliydiler.

Bursaspor oyuncuları ise ilk on dakika içinde sanki durarak futbol oynuyorlardı. Futbolcuların beden dillerinden benim aldığım mesaja göre isteksiz, inançsız, güvensiz bir halleri vardı. Başlangıçta saha içinden tribünlere yayılan bu olumsuz enerji kabul edilebilir bir şey değildi.

Maçın kadrolarını ilk gördüğümde çok şaşırmış, büyük bir şok yaşamıştım. Bursasporun ilk onbirinde, Eskişehir maçında da oynatılan ve çok etkisiz olan, daha hazır olmadığı görünen ve aynı zamanda takım oyuncusu olmadığı yönünde zihinlerde izler bırakan İnsua'nın ve Nunez'in takımda olmasını başlangıçta içime sindiremedim. Gerçek anlamda şok olmuştum. Eğer Bursaspor hocasının da hep söylediği gibi geçen yıl takım oyunu oynayarak bu takım bu ligin şampiyonu olduysa, geçen yılın başarısında katkı veren ve bu yıla da formda başlayan eski oyuncularımızın Şampiyonlar Ligi'nin ilk maçında oynamayı fazlasıyla hakettiklerinin herkes giibi ben de farkındaydım. Her iki Arjantinli oyuncu, çok iyi birer takım oyuncusu (!) oldukları için mi bu önemli maçın kadrosunda yer buldular diye düşündüm. Tabi gerçek o değildi. Her iki oyuncunun da bireysel anlayışta oyuncular olduğunu biliyorduk. Belki bu durum Ertuğrul Hocanın taktik anlayışı ile açıklanabilrdi. İlk 60 dakika skor üstünlüğünü rakibe vermeyecek, sonra da Battala ve diri, çabuk oyuncumuz Sercan ile rakip savunmayı aşacaktı. Belki düşünülen buydu. Eğer buysa hesap tutmadı. Peki neden Arjantinliler ile oyuna başlandı? Bu soruya cevap verirken zorlanıyorum. Çünkü oyuncular hazır değiller. O halde diyor bir yanım, Ertuğrul Hoca her zaman takım oyunu düşüncesinde biri olduğu halde, kendisinin bile farkında olmadığı, Türk insanının çoğunda varolan, zihinlerde biryerlerde bulunan kahramanlar yaratma düşüncesinin mi esiri olmuştu acaba?...

Sorumlu, yetkili, lider insanlar aldıkları kararların, izledikleri yolun doğruluğu konularında geride kuşkular ve soru işaretleri bırakmamalılar. Maçtan önce neler yaşandı bilmiyoruz. Maç konuşmaları, kadro tercihleri gibi unsurlar ne yazık ki ülkemizde sonuçlara doğrudan etki ediyor. Futbolcuların da birer insan olduklarını unutmayalım. İnsan oldukları için onlarında düşünce ve görüşleri vardır. Profesyonelliğin eksik yaşandığı bir ülkede, hocanın aldığı kararlara yüzde yüz futbolcuların uymasını beklemek, onları bazı şeyler ilgilendirmez, herkes kendi anlayışında olacak düşüncesinde olmak sorunları ne yazık ki çözmüyor. Nasıl ki Valencia maçında Bursaspor kadrosunu ilk gördüğümde bir seyirci olarak ben diğer seyirciler gibi şok olduysam; futbolcularında şok olduklarını düşünmek zorundayız. Valencia maçında oynanan kötü futbolu, Bursasporun aciz oyununu, iki takım arasında bu kadar büyük fark varmış gibi bir durumun ortaya çıkmasını, oyuncuların ne yaptığını bilmez hallerini başka türlü açıklayamıyorum. Bir şeyi iyi biliyorum: İnsanları şoka uğratmak; zihinlerinde inançsızlık, güvensizlik yaratmak, yaptıkları işte onların performanslarının TABAN yapmasına yol açar.

Bu maç, performansa dayalı oyunlarda mental hazırlığın ne kadar önemli olduğunu da bir kez daha ortaya çıkarmıştır. Kulüplerimiz, bu konu ile ilgili olan psikolojik danışmanlık şirketleri ile işbirliği yapmalı, destekler almalıdır.