Futbolcuların kavgasını neden garip karşıladılar ki? Anlamadım doğrusu!

Ne komik!

Galatasaray-Fenerbahçe maçını izliyorum.
Her zaman maç izlemeye gittiğimiz bir yer ve hayli kalabalık bir ortam.
Maç sonunda çıkan kavga ve arbede sonrasında maçı izleyenler söyleniyor ve ben de o söylenen taraftarların söylediklerine kulak kabartıyorum.

“Atın gardaşım bu iki takımı da ikinci lige, orada debelenip dursunlar” diyor birisi.
Bir başkası ise
“Ayıp be ayıp, Türk futbolunun içine ettiler” diyor.
Daha bir başkası ise
“Rezilliğe bak, utanmazlar. Nasıl da kavga edip kendilerini rezil ediyorlar.”
Daha daha bir başkası ise
“Rezil utanmazlar. Hepsine basacak kırmızıyı hakem, basmasa kırmızıyı hakeme de yuh olsun” diyor.

E tabi ben de anladım ki yurdum insanı çok medeniymiş.
Baksanız e maç taraftarları bile bu durumun ne denli rezil bir şey olduğunu ifade ediyor ve kavga edenlere gereken derslerin verilmesi gerektiğini ileri sürüyorlardı.

Gülmekten kırılıp geçeceğim ama herkesin canı burnunda.
Keyfimce gülemedim bile.

Yurdum insanının memlekette olan bitenden bi haber olduğunu bir kez daha görme fırsatını somut bir şekilde yaşamış oldum.

Efendim trafikte yol vermeyen araç sürücüsüne kurşun yağdıranlar sanki bizim bu ülkenin evlatları değilmiş.
Daha birkaç gün önce flört eden gençlere kurşun yağdıran doktor bu ülke sınırları içerisinde yaşamıyormuş.
En küçük bir olayda kılıçlar kuşanılıp cenge gider gibi vatandaşın bir birine saldırması sanki başka bir ülkede yaşanıyor muş.
Toplumumuzda şiddet unsurunun her daim kol gezdiğini düşünürsek dün akşamki maçta olanları yadırgamamak gerektiğini rahatlıkla söyleyebiliriz.

Bu gün Türkiye’nin hemen hemen her noktasında son derece tehlikeli sayılabilecek düzeyde şiddet eylemlerinin olduğunu söylememiz içten bile değildir.
Gündelik yaşamımızın her anı şiddetle dolu.
Trafikte, kahvehanede, cafede, restaurantda, çalışma hayatında, alış-verişlerde, okullarda, askeriyede ve sayabileceğimiz daha birçok sosyal alanda şiddet adeta toplumumuzun yaşam biçimi haline gelmiş.

Maç bitti ve akşam geç saatlerde açmış olduğum televizyonda konuşan spor yorumcuları bu durumu şiddetle kınıyorlar.
Memleketlerinde olan bitenden habersiz bu zümre saha içerisinde kavga eden futbolcuları görgüsüzlükle, medeni olmamakla suçluyor.
Toplumun diğer tüm sosyal katmanlarında yaşanan şiddet olaylarını ve nedenselliklerini sorgulamadan maç sonrasında çıkan bir kavganın yorumu bu denli basit bir şekilde ele alınabiliyor.
Hal böyle olunca saha da kavga eden futbolculara kim ne diyebilir?

Seçim meydanlarında parti liderlerinin bir birlerine söyledikleri şiddet kokan ifadelerin yanında futbolcuların ettiği kavga daha masum değil mi?
Memleketin tepesine çöreklenmiş siyasi zümrenin mecliste her daim kavgası, siyasetin olmaz ise olmazlarından bir olguya dönüşmüşse, futbolcuların kavgasına bu denli çok laf etmenin ne anlamı vardır?
Değil mi yani?