Futbolun Teri...

Yüreği, teri ve kanıyla bir formanın değerini sahiplenmek!

Bunca futbol meraklısı elbette ki bu fotoğrafın Fenerbahçeli Basri Dirimliliye ait olduğunu bilecektir hemen. Bir maç içinde yaralanıp maça başı sarılı devam eden Mehmetçik lakaplı Basri'nin. Şimdiki gibi tribünden atılanlarla değil.

Öncelikle belirteyim ki, ben bir Fenerbahçeliyim. Dün akşam oynanan maçta iyi oynamayan Fenerbahçe Beşiktaşa yenildi doğal olarak. Beşiktaşı kutlarım. Ancak maç sırası, sonrası ve bu gün hala devam edenler, hem de içinde bulunduğumuz ortama rağmen devam edenler, aslında bir seviyenin itirafları olsa gerek. Bir itiraf olsa gerek tribün korolarından, kulüp yetkililerince kurulu ses düzeneklerinden ve FB nin yenilgisi üzerine birleşen diğer takım taraftrlarından yükselen bu ortak kakofonik ses.

"Futbol hayata benzer" değil, futbol o anda yaşanan güncel hayata benzer!..
Forma aşkı mı, taraftarlık mı, dürüstlük mü, hadi canım sende. Bir eski unutulmuş şarkıdır şimdi. Özelleştirilen, satılığa çıkarılan, tahrip edilen bütün değerlerimiz gibi; onurun, kadirbilirliğin de paraya değişildiğidir yaşananlar. Bozuk düzene, haksızlıklara, adeletsizliklere atılamayan taşlardır tribünlerden atılanlar; küfürler hedefi ıskalamış, bastırılmış bir çaresizliğin dışa vurumu...

Bir futbol adaletidir maçın skoru, attığı ofsayt gole çirkin el kol hareketleriyle sevinen Euro zengini Brezilyalı varoş delikanlısının cezasız kalışına. Aynı skor, Medel'in kısa boyuyla inanılmaz sıçrayıp çizgiden çıkardığı gol ise bir futbol adeletsizliğine. Evet bazen futbol da hayat gibi hiç de adil değildir. Ve asıl bu yönüyle benzer hayata. Dün akşam FB galip gelseydi tam da öyle olurdu aslında...

Taraftarlık mı; bir eski naftalin kokulu "çubuklu forma"da kurumuş Dirimlili teridir şimdi...