Füze kalkanı Türk uçaklarını vuracak

Kimse söylemeye cesaret edemiyor ama Üçüncü Dünya Savaşı 2001’de başlamıştır. İkinci Dünya savaşı Avrupa’yı dizayn etmişti, bu savaşta Asya’yı dizayn edecektir. Afganistan- Irak- Türkiye- İran şimdilik ağır aksak yürümekte bu gidişat şimdilik Rusya’nın da işine gelmektedir. Ancak sıra Ermenistan – Azerbeycan’a gelince işler terse dönecek eski düşmanlar, yani ABD-RUSYA karşı karşıya kalacaklardır. Tıpkı İkinici Dünya Savaşı’ndaki gibi.

Patriot PAC-3 Füzeleri

Maksimum irtifa 10-15 km
Maksimum menzil :15-45 km

THAAD Füzeleri
Maksimum irtifa 150 km
Maksimum menzil : 200 km.

Her iki füze de uçak ve füzelere karşı kullanılabilir.

Bu füze sistemine uygun olarak da radar sistemi kurulacak. Bu füze koruması İran’ın Avrupa’ya fırlatacağı füzeleri durdurabilir mi? Belki THAAD’lar. İsrail’e fırlatacağı füzeleri durdurabilir mi? Hayır. Bu düzenek ancak ve ancak uçak düşürmeye yarar. Başka da hiçbir işe yaramaz.

Peki neden bu sistem ABD için neden bu kadar dayatılıyor?

M.Ali Brand; Türkiye’nin değil de, onların yazarı gibi, onlar adına aba altından yöneticilere sopayı gösteriyor. M.Ali Birand “Ankara Uçurumun Kenarında Durdu” diyor. “Ancak yine de her şey bitmiş değil. Ak Parti iktidarı, önümüzdeki çalışma döneminde itirazlarını tekrarlarsa, yine kıyametlerin kopacağını bilmemizde yarar var.” Sanki itiraz etsek dünyanı sonuymuş gibi lanse eden garip yazarlarımız var. Onlar ayrı bir inceleme konusu zaten.

Hükümet düğme bizim kontrolümüzde olursa düşünürüz demişti. Zaten onların da bir gün dediği diğer günü tutmuyor. Sabah başka akşam başka sayın Başbakan. Ama huyudur, dünküyle bugün söylediği tutarlıymış gibi bağıra bağıra anlatırken şaşar kalırsınız. Oysa çocukça bir istekti bu. Olmadı, tamam olmasa da olur. Böyle diplomasi de görülmemiştir. ABD milyarlarca dolarlık yatırım yapacak ve kontrolü sana verecek? Olacak iş mi?

Zaten kontrol bu füze projesinin en stratejik konusudur. Neden?

Ortada ABD’nin bir projesi var ama Türkiye’nin yok. AKP bu konuda çıkmazdadır. Eğer hayır deseydi AKP bir daha iktidar yüzü göremeyecekti. 3 Mart tezkeresi ile zaten ABD Türkiye’yi gözden çıkarmış, bu bölgedeki projeleri gereği ağırlığı Kürt devleti kurulmasına vermişti. Bu karşı çıkış AKP’nin ipini kesin kesecekti. AKP yöneticileri de bunu çok iyi bilmekteydi. Kontrolü NATO yapar dendikten sonra, şimdi bunun parasını kim verecek diye tartışacaklar. Bu ise tam bir komedidir. Bu iş için bir de para harcarsak bizden aşağılık ve kişiliğini kaybetmiş bir devlet yönetimi de dünyada kalmamıştır.

Peki! Füze kalkanını kabullenmek AKP’yi kurtaracak mı? O konuda da şüphelerim var. Bu konu tabi ki AKP, CHP olayı değil. Memleket söz konusu. Konu memleket olunca gerisi ayrıntıdır tabi ki.

Neden Memleket söz konusu? Proje şudur:

1-) Haziran genel seçiminden sonra kapsamlı anayasa ve başkanlık sistemine doğru ilerleyiş.

2-) Başkanlık sistemi gereği federasyona geçiş ve PKK’ya af.

3-) Kürt işbirlikçilerin özerklik talebi ve her halkın kendi kaderini tayin hakkı gerekçesiyle plebisit ve ayrılma tamtamları.

4-) Halkın bu konuda tavizsiz olması ve sertleşmesi sonucu TSK’nın da dengesiz güç kullanmaya başlaması.

5-) Bunlar Ermenilere yaptığı gibi bize de soykırım yapıyor diyerek BM’ye başvuru.

6-) BM güvenlik konseyi ve NATO’dan uyarı ve ABD’nin barış çalışmaları.(Dost ya)

7-) NATO artık Kuzey Irak’tan Barzani desteğiyle girer.

8-) O dönemde Türk ordusu zaten sayıca zayıflatılmış halde olduğundan Doğu’ya doğru karadan ilerlenecektir.

9-) Türk kara orduları havadan vurulmaya başlandığında Türk hava Kuvvetleri de harekete geçer. Bu arada BM Türkiye’yi kınar.

10-) İşte o anda Türk uçakları doğuda bu füzeler tarafından düşürülmeye başlar.

11-) NATO uçaklarını dost olarak tanıyan bizim uçakların vuruş gücü biter. Ne füze rampalarına ne de uçaklara yapacak tek bir hamlemiz kalmaz.

Geçmiş Olsun!