g/iz

eyy sevgili

bu aralar yine yokluğuna geceleri emziren virane bir şehrin arka sokağı gibiyim

her ne kadar toprak koksa da nefesim 

her ne kadar tarayamasam da ay ışığına sevdalı yelelerini

bil ki yinede satır satır g/izindeyim sana yaktığım tüm şiirlerin.

sen ki

eceli aşk olan ateşten bir kısrağın dört nala savruluşuydun yüreğime…

kalemimin beline her sarılışımda

herkes

..............beni şair

................................seni şiir

.................................................bizi de şehir sanıyor…

işte

tam da bu yüzdendir ki

*

her satır sokağın gizi sen

ve dizelerimdeki her adım kaybolmuşluğun da izi benim

*

bedenime sığmayan ruhumu taşıdıkça dizelerime

kaşıdıkça kabuk bağlamaya yeltenen acılarımı

delik deşik kanar sayfalarımın tenine akıttığım yokluğun

*

yokluğun ki

kanadıkça sızlayan

sızladıkça yuvalanan bir g/izdir içimde

*

ki ben

şafağına ayaz gecelerimde

içimde g/iz taşıyan her acıya diz çöküyorum sessizce

.

. . .

.

ışığına üşüyen tüm ateş böcekleri

toprağına kavuşamayan tüm yağmurlar

ve iklimlerine küs açamayan tüm çiçekler benim

*

benim

siyaha çalan tüm renkler

esaretine sürgün tüm paslı zincirler

ve giyotini aşk olan tüm düşüşlerimdeki eksik bakışlar benim

*

ki

çalınan her epik melodideki şahlanan damar gibiydim

kurak ama bir o kadar kor kor akardı ölesiye sevmelerim

yanar ve kaybolurdum bozkırlarının gün yüzü değmemiş vadilerinde 

*

kalemimin beline her sarılışımda

herkes

..............beni şair

................................seni şiir

.................................................bizi de yine şehir sanıyor…

*

işte

tam da bu yüzdendir ki

üşür yokluğuna aklım gibi kırışmış soluk sayfamın teni

ve ben sensizlikten utanıp kaçmaya çalışan tüm harfleri

tek tek boğar öldürürüm kalemimin ucundaki hıçkırıklarda

*

bir zamanlar

üzerime ormanlar devrilse de

çıplak bir dala tutunmaya çalışan

son bir yaprak gibi ürkerdi yüreğim

*

savrulsa da üzerime tüm rüzgarlar

eriyen gövdesine tutunmaya çalışan

bir mum alevi misali tir tir titrerdi ömrüm

*

şimdi

kalemimin beline her sarılışımda

*

hiçliğimin arka sokaklarına uzattığım

bir elime şiir

bir elime de şehir kusuyorum

*

işte

tam da bu yüzdendir ki

*

her sokağa duvar duvar kazıdığım satırların gizi sen

ve şiirlerini astığın bu izbe şehrin tüm meydanlarındaki

alayına isyanlarında izi benim

.

. . .

.

eyy

cennetime soyundukça

üzerime cehennemi giydirmeye çalışan sensizlik

*

bil ki

cehennemi üzerime her giyişim de

ölüm bir o kadar daha çok yakışacak bana

tıpkı bize yakışacağı gibi

*

ve söyle ki

hiç bir ecel aramasın beni

*

ben zaten

g/izindeyim ölümün…

*

ilhanaşıcıocakikibinonaltı