Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

31 Aralık '14

 
Kategori
İlişkiler
 

Galata Kulesi

Galata Kulesi
 

Sen... Dillere destan güzelliğinle herkesin hayran olduğu Kız Kulesi.

 

Ben... Belki bir dalganın sesi, belki uçan bir martı. Şimdilik bilme ,ama ne istersen onu de sen.

 

Sana yakın diyarlardan diyeceklerim var. Evet yakın diyarlardan...Sana bu yazdığımı getiren güvercine şükranlarım olsun...

 

Sen !

Nazlısın, ulaşılmazsın, güzelliğin tartışılmaz ve gözlerin eşsiz... Tüm İstanbul sana hayran, belki tüm dünya, farkındasın sen de; ama çok da ben hayranım sana.  Sen bilmiyordun, gece gündüz seni seyrederdim de senin haberin bile olmazdı, hala da şüphem yok olmadığına. Onca aşığın var. Ama hiç kimse benim sende gördüğümü göremez ki. Sen şiirlerin ilhamı, sen uğrunda suda boğulmayı göze alınansın. Rüyaların en güzeli, hayallerin en derinisin. Ne Boğaziçi, ne Beşiktaş, ne Eminönü, ne Kadıköy; ne o güçlü vapurlar, ne de o şaşalı yatlar... Benim sende gördüğüm seni, benim sende bulduğum ilhamı ve o yaşama sevincini bulamazlar.

 

Sana hep seni anlatmayı, sana bakmanın ne demek olduğunu haykırmayı istedim. -dim diyorum çünkü bu şehrin telaşe gürültüsü, sesime engel oldu her defasında. İçime atışlarım kaç şafak karalattı bana, içime düşen kor ateşler ne gemiler yaktırdı. Sen yine beni bilmezdin işte... Ne mektuplar doldurdum sana gönderilmek üzere, gönderecek rüzgarları bulamadığım. Ne şarkılarım oldu besteleyip de gözlerine bakarak söyleyemediğim...

 

Nice depremler atlattım, dimdik ayakta kaldım da, bir seni gördüğümde ayakta duramaz oldum. Yer altımdan kayıyor, kendimden başka bütün sesler kesiliyor aniden, bir şarkı yükseliyor semaya doğru sonra. İşte sen sadece bakıp geçersin bana, görmezsin ki bende olanları.

 

Ey Su Perisi! Gündüz narin bedeninle, gece ışıltılı gözlerinle dünyama yegane huzursun. Sadece kavuşamama imkansızlığı beni yıpratıyor. Anca bu şehir sular altında kalırsa yanyana gelebiliriz, o yüzden yağmurları çok seviyorum.

Tarih çok efsane gördü. Bu da bu şehrin efsanesi olur belki.

 

Ben kim miyim? Yokuşun ortasında kalmış, yüzü sana dönük, etrafı kalabalık, ama sadece sana bakan; şehrin kanı deli, gözü pek eseriyim.

 

Karşındayım, tüm varlığımla...

 
Toplam blog
: 70
: 689
Kayıt tarihi
: 08.10.14
 
 

YTÜ, Kimya Yüksek Mühendisi... Kağıtlar yetmiyor yazmaya... "Daha bitmedi! ..