Galatasaray gol olup yağdı!

Akşamki maçların sonuçları aşağı yukarı belliydi.

Galatasaray deplasmanda Netanya’yı farklı mağlup etmişti. Fener de Horned’i İstanbul'da farklı yenmişti.

İki takımımızın da tur atlaması garantiydi!

Fener'in maçının ilk yarısını seyrettim. Sarmadı beni. Fenerbahçe isteseydi beş tane daha atardı bu takıma. Ama ben istemezdim bunu en azından.

“Kardeşim çıkara çıkara mahalle takımını çıkarmışlar karşımıza! “ derdim.

İkinci yarı seyretmedim maçı. Fener de acımış onlara zaten! İkinci yarı gol atmamış!

Ama Galatasaraylılar öyle mi? Buldular dişlerine göre bir takım- ki ayak takımı bir takım- altı gol attılar.

Köye gidersem muhtara kızacağım! Dayımın oğludur!

“Ahmet Abi, bizim köyü niye Avrupa kupalarına çıkarmıyorsunuz Abi? Elin Yahudisi bizim takımın onda biri kadar etmediği halde çıkmış Cimboma kafa tutuyor! Paraysa para Abi!”

“Hala oğlu, bu kadar çocuğu boşuna mı yaptım? Finansmanı sağla, en âlâsından bir takım sana! Sür sahaya korkma!”

Ahmet abim fanatik Fenerlidir. Çocuklarının isimlerini de Fener'den seçmiştir. Osman, Cemil, Ender isimlerinde çocukları vardır. Hepsinin isimlerini bilmem ama sahaya iki yedekli çıkacak kadar vardırlar!

Vallahi çıksalar sahaya Cimbomla başabaş bir mücadele ortaya koyarlardı!

İman var onlarda iman!

Allahın Yahudisi ne anlar futboldan!

Gol olup yağmışlar! En çok ona güldüm!