Gariban Sohbetler 4 : Asi asidir...

Antakya’ya  yolumuz düştü,
Düştü de ne bir el biliriz, ne bir iz
Güya  Satılmış’ın izindeyiz
Satılmış nerede?
Derler ki Kasaplar Caddesi’nde
Lokantacılık yapar; et alır et satar
Bir kilo kebap söyleyin
Anında hazırdır
Hatay kebabı yapar
Hemen önünüzde!

Ama Satılmış nerede?

Satılmış, ırza geçmekten tutuklu
(Aslı öyle değil ama, zabıtlara öyle geçmiş…)
Onbeşinde bir kızı kaçırmaktan
Aslında kötü bir adam değildir Satılmış
Adem’in arkadaşı,
Gerçi Adem’de öldü gitti ya, kim şehadet edecek şimdi
Sonunda tutuklu olmaktan kurtuldu ama
Hala mahkemelerde takıntısı var
Akrabaları, Adıyaman’dan beri peşindeler
Ceplerinde mavzerler
Bulsalar Satılmış’ı
Öldürecekler…

Oturduk, Hatay Parkı’na dizlerimizi kırdık
Altımızdan akıp duran Asi’yi seyredip daldık
Bir ters nehirdir ki, adama ters bakar
Ters ters akar, ters konuşur… laftan anlamaz
Gelmişiz, şurada, iki tatlı söz edecek adam mı yok
Yok. İşte Asi şahittir ve de  Yakup , o da geldi
Adıyaman’dan…
Aslında biz öldürmeyecektik, soruşturacaktık
Mesele nedir, kim kime ne yapmış,
Ama bilmezdik Süleyman babasından epey para almış
İşte Park’ta hem konuşurken, ağzından kaçırdı
Tabii bütün kavil, kısmet kesildi
Hesaplar yeniden yapıldı…
Biz Satılmış’ı böyle bilmezdik
Meğer kalleşmiş…
Hapishanede üç tane de leşi varmış
Ardına düştüğümüzde anladık..

Ama aslında biz cahildika
Hakim Bey, işten mişten anlamazdık
Onu Cebrail vurdu, biz tuttuk
Bizim hatamız vardır…

Ama idam fazladır.
İtirazımız var Hakim Bey…